Dit keer is Gabriela weer aan het woord. Ze is uit Mexico teruggekeerd in Spanje. "Als Franco dood is, kom ik" had ze
gezegd.
Franco is dood. Octavio, haar man is dood. Haar dochter, Juana, woont ook
weer in Spanje, met haar eerste liefde Sergio, na een mislukt eerste
huwelijk in Mexico waaruit Michael is geboren. Gabriela's kleinkind, haar
"laatste liefde" .
De trilogie is mooi opgezet. Deel één was het Gabriela die vertelde
over haar leven, deel twee Juana die ook de nodige ideeën had over haar
moeder en in dit laatste deel krijgt Gabriela de kans
om daar weer op te reageren. En worden zaken, zoals haar relatie met de
zwarte arts Emile op Fernando Po, voor haar huwelijk met Ezequiel, en de
crisis in haar huwelijk met Octavio verder uitgediept.
Ze is oud, heeft niets anders meer om handen dan haar dagelijkse wandeling
met haar hondje en de bezoeken van haar dochter en kleinkind. Ze bekijkt
het leven van Juana en Sergio dat volledig bepaalt wordt door de politiek,
zoals ook haar leven in deel één met Ezequiel. Dat eerste huwelijk van haar
waarin werd liefgehad, maar waar geen hartstocht bestond. En als ze dan
terugkijkt naar haar tijd op Fernando Po, dan blijkt daar toch wel hartstocht geweest te zijn,
maar onderdrukt. Want het kon niet, zwart en blank. Ook niet in de ogen
van Emile. Octavio's affaire met haar assistente had ze wel aan
komen en
het was geen slag bij heldere hemel, zoals Juana het ervaren had.
Ze is dolgelukkig met de bezoekjes van haar kleinzoon Michael die niets
van het politieke leven van zijn moeder met zijn tweede vader moet hebben.
Hij is bioloog / fotograaf en wil zich met de details van het leven bezig
houden. De schoonheid ervan.
Dit deel geeft duidelijk aan wat het grootste probleem is in de laatste
periode van een mens. Geen taak meer hebben. Niet nodig meer zijn. Het
doet werkelijk pijn om te lezen hoe een dergelijk actief leven ineens
wordt beschreven en ervaren als zinloos. Gabriela takelt dan ook heel snel
af als ze helemaal niets meer om handen heeft. Geen kinderen meer om les
te geven, geen mensen meer die haar nodig hebben. Nauwgezet leidt Gabriela
de lezer naar het laatste moment. Haar dood.
Deze trilogie is een boeiend middel om Spanje beter te begrijpen. Om te zien hoe
anders het zich van de
rest van West Europa ontwikkelde door de periode Franco.
Eisjen
|
relevante
links:
Josefina Aldecoa,
(1926) weeft geschiedenis, collectief geheugen en indivuele getuigenis door elkaar in deze trilogie. Door
middel van het centrale thema 'onderwijs' is Aldecoa in staat uiting te geven aan haar eigen persoonlijke evaringen, tezamen met die van een
generatie. (Berkeley
University)
|