Het boek gaat over een Amerikaan, Henry, die in WO-I dienst neemt bij
het Italiaanse leger. Hij is luitenant, en aanvoerder van een paar
soldaten die
ambulances besturen die gewonden vervoeren van het front naar de
militaire
ziekenhuizen die zijn ingericht in de plaatsen in 'veilig' gebied. Zijn
legeronderdeel vecht in het oosten van van Italië, dat toen aan
Oostenrijk-Hongarije grensde (nu heet het gebied Slovenië volgens mijn
atlas).
Voordat hij met zijn mannen naar het front wordt gestuurd
ontmoet
Henry Catherine Barkley, een Engelse verpleegster, en wordt verliefd op
haar. Als hij aan het front ernstig gewond raakt, wordt hij naar een
nieuw
in te richten ziekenhuis in Milaan gestuurd, waar Barkley ook toevallig
naartoe is overgeplaatst. Hier verhevigt zich hun relatie, en wordt
Catherine zwanger. Henry moet echter als hij is opgelapt weer terug naar
het
front.
Daar staan de zaken er steeds slechter voor, en het Italiaanse
leger
moet zich terugtrekken. Deze terugtocht wordt mooi en indrukwekkend
beschreven. Cruciaal is dat na het passeren van een brug iedereen wordt
gecontroleerd door politieagenten. Iedereen met een rang die zijn
manschappen niet bij zich heeft, wordt daarbij wegens verraad (het in de
steek laten van manschappen) uit de rij gehaald en (het komt erop neer:)
standrechtelijk geëxecuteerd. Omdat ook Henry z'n mannen kwijt is,
lijkt hem
dit lot te wachten. Maar hij laat het niet gebeuren, en ontsnapt. Hij
vlucht
als deserteur naar Milaan, en daarna naar Stresa, als hij hoort dat
Catherine zich inmiddels daar bevindt. Samen vluchten ze naar
Zwitersland,
waar ze in een pensionnetje aan het meer van Genève een idyllische tijd
beleven, maar waar ook hun liefde een dramatisch einde neemt.
Ik vond het leuk een keer een boek van de beroemde Hemingway te lezen.
Het
boek is in een eenvoudige, heldere stijl geschreven, en leest lekker
weg. De
stukken over de oorlog vond ik interessant, en het was ook heel boeiend
om
te lezen hoe in een land in oorlog twee soorten leven naast elkaar
bestaan:
aan het front en in de daaraan aangrenzende gebieden is het oorlog en
staat
alles wat er gebeurt in het teken daarvan, in andere gebieden gaat het
leven
'gewoon' door, en is het enige waaraan je merkt dat het oorlog is dat
niet
alles verkrijgbaar is, en dat er niet of nauwelijks mannen die op
'gevechtsleeftijd' zijn in burger over straat lopen.
Verder is het een mooi verhaal over liefde, maar.... hier moet ik
verder
onder de verklapper, in de hoop dat mijn vraag wordt beantwoord door
iemand
die het boek ook heeft gelezen (of gaat lezen?):
V
E
R
K
L
A
P
P
E
R
Het is natuurlijk heel moeilijk om hevige verliefdheid te beschrijven,
maar
de relatie tussen Henry en Catherine kwam op mijn niet erg diep, en soms
zelfs kinderlijk over. Het verhaal over hun 'liefde' werd voor mij
eigenlijk
pas mooi bij het dramatische einde ervan. Bij de beschrijving van de
idyllische periode aan het meer van Genève begon ik al te denken: maar
die
mensen hébben niks met elkaar. Dat is ook een sterk punt van het boek,
van
het verhaal over de liefde: gaandeweg merk je dat je Henry en Catherine
helemaal niet kent of leert kennen als de mensen die ze zijn, maar
alleen
als elkaars geliefden, die leven in een soort vacuüm dat is
afgescheiden van
de rest van de wereld en van hun eigen leven. Zo gaat dat nou eenmaal,
bij
verliefdheid.
Maar ik had de indruk dat het liefdesverhaal anders zou zijn gelopen als
het
niet zo'n dramatisch einde zou hebben gevonden met de dood van Catherine
én
het kind. Zou er een probleemloze bevalling zijn geweest, dan zou, lijkt
me,
de liefde tussen Catherine en Henry (nog extra beladen met de
verantwoordelijkheid voor een kind) zwaar op de proef zijn gesteld, en,
gelet op het weinige dat ze gemeenschappelijk hadden, het niet hebben
gered
omdat ze, met beide benen op de grond komend als mensen na elkaar in
deze
bijzondere oorlogssituatie hebben ontmoet en zich daarbij zonder
reserves
(althans, dat geldt naar mijn idee voor Catherine) aan elkaar te hebben
overgegeven, zich gerealiseerd zouden hebben dat dít het toch niet was.
Dat
ze niet bedoeld en gewild hebben om hun hele leven de gevolgen te dragen
van
een verliefdheid die werd veroorzaakt door bijzondere omstandigheden.
Lezen anderen dit ook zo, of kwam de liefde wél als echt, diep,
overtuigend
(of hoe je het ook maar moet noemen) over?
Monalisa
Wil je weten wat ik lees?
Zoek je zelf iets te lezen