2006 1e helft

Ook ik heb eindelijk tijd genomen op Waar was je nou van
K. Schippers te lezen, het juniboek van de boekgrrls. Snel zoekend in mijn mailbox vind ik daarover 16 mailtjes. Geeft me een goed uitgangspunt om mijn eigen gedachten op een rijtje te zetten. Mooi meegenomen: is er gelijk een samenvatting (die heb ik nog niet langs zien komen) :-)


Dit nieuwe boek van Peper heb ik nu al een paar uur uit. Ondertussen heb ik mijn zoektochten verricht op internet. Ik wist namelijk zo goed als niets over Duitse romantische schilders als Friedrich, Böcklin, Carus en Blechen. Maar vooral Friedrich. En, vroeg ik me, heb ik dat in me: gepassioneerd raken over een schilderij, zo erg dat ik het wil hebben, hoe dan ook? Maar nee, ik heb dat niet. Peper's hoofdpersonen, Terwindus en Kee, hebben dat wel. Niet meteen heel zichtbaar. Maar het is duidelijk aanwezig.


Onder het motto 'Anna versus Annie' heb ik de boeken 'Anna. Het leven van Annie M.G. Schmidt' van Annejet van der Zijl en 'Wat ik nog weet', een aantal autobiografische schetsen door Annie M.G. Schmidt samen genomineerd om o.a. te discussiëren over de vraag of Van der Zijls 'onthullingen', bijvoorbeeld over abortussen, een kortstondig huwelijk met de vader van de getrouwde minnaar van wie ze zwanger was -als (toen nog enig mogelijke) manier om het kind de achternaam van de vader te geven- en haar zelfgekozen dood, of al die onthullingen dus ertoe doen, of ze bijdragen aan een beter begrip van de schrijfster die Schmidt, die hier zelf altijd over heeft gezwegen, was. Wat ik bijvoorbeeld wilde weten was: "Voegt de biografie van Van der Zijl iets toe? Is jullie beeld van Annie M.G. veranderd na het lezen van Van der Zijl? Hoe staan jullie tegenover de autobiografische schetsen van Schmidt zelf, wetende dat ze hier en daar de waarheid heeft 'verfraaid'?"


"Mocht je nog griep krijgen deze winter, zorg dan dat dit boek op je  nachtkastje ligt te wachten. Het moet prachtig samengaan met een door  koorts verhitte fantasie."

Die opmerking geeft misschien het beste de consensus weer over het boek De vrouw van de tijdreiziger (The time traveller's wife) van  Audrey Niffenegger: geen hoogstaande literatuur maar een 'lekker boek' dat je soms moeilijk kunt wegleggen - en daarmee een geslaagd debuut.

"Grappig en ontroerend, zo'n 400 pagina's leesplezier." "Bij het dichtslaan voelde ik me weer 10 nadat ik Alleen op de wereld had uitgelezen (of Waterschapsheuvel). Niet qua verhaal, maar wel qua emotie en hoe ik werd meegevoerd."


Hallo allemaal,

Ik zal proberen van de mails weer een leuk overzicht te maken en wil er graag dit aan toevoegen:

Een boek dat mij lang zal heugen en mij heel erg heeft geboeid, waarin zoveel ingrediënten zitten; jaloezie, eenzaamheid, liefde,verraad, agressie, liefde , de cultuur in Afghanistan, geloofsovertuiging en de intriges van vader en zoon. Het is zoals in het lied van Marco Borsato "Hoe haal je de oorlog uit de kinderen".

Zoals één van mijn leden van de literatuurclub zei: Als ik dit boek oppakte om verder te lezen zat ik samen met Hassan onder de appelboom.

Dan nu verder met de reacties die door de boekgrrls zijn gegeven;


Subscribe to 2006 1e helft