Psychologie

Nou, laat ik ook eens een boek nomineren en wel eentje die ik nu aan het lezen ben: De lener (The borrower) van Rebecca Makkai.


Ik wil graag van Oek de Jong - Pier en oceaan nomineren. Een lijvig werk dat uit twee boekdelen bestaat en ik ben zelf bijna aan het einde van dat tweede boekdeel. Er kan ook besloten worden om alleen het eerste deel te lezen. Degene die gegrepen wordt door het verhaal, en dat zal zeker gebeuren, begint uit zichzelf ook aan het tweede deel ;-)

Het eerste deel van dit tweeluik is opgedeeld in 3 delen en beslaat de periode 1952 - 1964.

Deel 1 beschrijft de start van het leven samen van de Fries Lieuwe Roorda en de Amsterdamse Dina Houttuyn. De start is een 'moetje', want Dina is zwanger en het stel woont voor de duur van Lieuwe's diensttijd bij een hospita in Breda. Dina zal de rest van haar leven last hebben van het gevoel vast te zitten, onvrij te zijn en ze snakt er soms naar om haar vleugels uit te kunnen slaan, wat bij vlagen z'n weerslag heeft op Lieuwe en haar gezin.


Wat gebeurt er met ons als we verliefd, huilerig, prikkelbaar of ronduit onuitstaanbaar zijn? '
The truth about hormones' vertaald door Sanne van Vuuren
London 2005 /   ISBN 9058313581


Er zijn dagen dat ik me afvraag wat mannen willen - behalve dát. "Wat mannen echt willen...De harde waarheid over zijn zachte kanten" van Henk Noort was daarom een *must read* omdat de auteur (psycholoog) maar liefst 1700 mannen en vrouwen heeft onderworpen aan diepte-interviews. Als iemand me antwoord kon geven, moest hij het zijn.


Ik las dit boek omdat ik de Schopenhauerkuur van Yalom met plezier las, en de bieb dit boek van Yalom in de kast had staan. Ik legde ook dit met een tevreden gevoel weg toen het uit was. Maar vooral omdat het erg grappig is om te lezen.


Deze roman, een mengsel van 'literatuur, psychobiografie en psychotherapeutische pedagogiek', is zo spannend dat ik ergens op pagina 200 (van de 389) in 'wanhoop' de laatste bladzijde maar gelezen heb...


Dag!

Tussen het 'literaire lezen' is 't wat mij betreft nou even tijd voor wat non-fictie. 't Boek ligt al langer op de nog-te-lezen-stapel. Volledig: Douwe Draaisma - Waarom het leven sneller gaat als je ouder wordt. Ondertitel: Over het autobiografische geheugen. (2001)

Zo! Wat een inspirerend boek! Ik begon in de relax-stand (languit op de bank), maar vloog vervolgens geregeld overeind (+ een sigaretje) uit puur enthousiasme. Ben nu pas op pag 80 (van de 270). Dus nog veel te gaan. En te verwachten. Bijv. het antwoord op de gestelde vraag.


De ik-persoon, de oude blanke Zuidafrikaanse Mrs. Curren heeft net van haar dokter te horen gekregen dat ze zal overlijden aan de kanker waaraan ze lijdt. Ze is opgegeven. Als ze thuiskomt, treft ze in haar tuin een zwerver met zijn hond aan. Ze ontfermt zich tegen wil en dank over hem, en tegelijkertijd ontfermt hij zich over haar.


Subscribe to Psychologie