Waarvan wij droomden van Julie Otsuka is een vrij dun boek van 142 pagina's dat vertelt over Japanse vrouwen die als fotobruidje naar Californië vertrekken om daar een nieuw leven met de hun onbekende man te gaan leiden.

Op de boot kunnen de vrouwen nog dromen en fantaseren over hun nieuwe leven maar eenmaal in Amerika belanden ze in de harde werkelijkheid. De mannen vallen mee of tegen, zijn knapper of lelijker dan op de foto, hebben gelogen of waren te bescheiden, zijn liefdevol of wreed, rijk of arm. Meestal arm. Het huwelijk wordt een succes of een beproeving.
Doorheen het boek volgen we het leven van deze vrouwen die in het boek geen eigen identiteit krijgen. Dat maakt het verhaal des te aangrijpender. Een collectieve stem vertelt het verhaal over de vrouwen, hoe er over hen, de Japanse vrouwen, gesproken wordt. Ze zijn een groep, hebben geen (achter)naam, ze hebben zelfs hun eigen naam niet meer.

Hej grrls,

Ik had nog niet zo lang geleden besloten dat ik wat wilde lezen van de Engels-Japanse schrijver Kazuo Ishiguro, toen ik op de ruilmiddag op mijn wenken werd bediend :-) Ik vond daar het debuut van Ishiguro: Versluierde heuvels (A pale view of hills). Vreemd genoeg zat hij niet bij de 'topstukken' die de grrls persoonlijk aanprezen, zodat ik nu geen idee heb van wie de pocket komt. Ik hoop dat ze dit leest want... <tromgeroffel> ik vond het een mooi boek! Het gaat op de plank bij de blijvers!

Juni 1999 was ‘Stille Sneeuwval’ van Junichiro Tanizaki de ‘lichte’ keuze op de boekgrrlslijst. Midden tussen de Provencaalse rozen of met een kaftje van een plastic Intermarché tasje op het strand van St. Maxime las ik en las ik de geschiedenis van de vier Makioka zusters.

In ‘Stille Sneeuwval’ kijkt Tanizaki (1886-1965) terug naar de cultuur van Osaka in de periode oktober 1936 en april 1941. Het boek grijpt bovendien terug op zijn jeugd. Hoewel geboren en getogen in Tokio, bestond zijn familie toen hij jong was uit welvarende kooplieden, die later arm werden. Net als de Makioka familie. Geldgebrek was er bijvoorbeeld de oorzaak van dat Tanizaki zijn studie aan de Universiteit van Tokio in 1910 moest beeindigen. De grote aardbeving in Tokio in 1923 vormde voor Tanizaki een keerpunt in zijn leven. Hij verhuisde naar Osaka, waar hij zich begon te verdiepen in de traditionele Japanse literatuur.