Ernaux Annie (+ Marc Marie): L'usage de la photo

(maart 2005, nog niet vertaald)

Terwijl jullie aan het feesten waren in Schiedam, hield ik mij bezig met de literatuur :-))) Voilà, een heet van de persje (boek nog geen maand uit).

Annie Ernaux schrijft nu bijna dertig jaar en al even lang houdt zij zich
bezig met het zoeken naar de realiteit in het schrijven. Dat laatste moet je dan in brede zin opvatten, het schrijven, maar ook de stijl. Dat is niet altijd even aangenaam. De 14 op één na zwart-witte foto's in haar nieuwste boek, L'Usage de la photo, zou je dan ook gemakkelijk kunnen afdoen als onesthetisch en niet echt interessant. Het zijn binnenshuis genomen foto's, zonder mensen, die (onder)kleding laten zien of schoenen, in verlangen uitgegooid en in een compositie op een vloer terecht gekomen. Die 14 foto's begeleiden 14 teksten, beschrijvingen die zijn gemaakt door Annie Ernaux en haar partner Marc Marie. Van 6 maart 2003 tot 7 januari 2004.

Op 22 oktober schrijft Ernaux een introductie: 'Souvent, depuis le début de notre relation, j'étais restée fascinée en decouvrant au réveil la table non desservie du dîner, les chaises déplacées, nos vêtements emmêlés, jetés par terre n'importe où la vieille au soir en faisant l'amour. » (Vaak, sinds het begin van onze relatie, keek ik bij het wakker worden gefascineerd naar de niet afgeruimde tafel, de verschoven stoelen, onze door elkaar liggende kleren, de avond tevoren op de grond gegooid zonder ons druk te maken waar, terwijl we elkaar beminden).

Ze besluit dat deze stillevens moeten worden gefotografeerd. « Quand nous avions commencé ces prises de vue j'étais en traitement pour un cancer du sein. En écrivant, très vite s'est imposée à moi la nécessité d'évoquer 'l'autre scène', celle où se jouait dans mon corps, absent des clichés, le combat flou, stupéfiant 'est-ce moi, bien moi, à qui cela arrive ?' entre la vie et la mort. « (Toen we begonnen met het vastleggen van de beelden was ik onder behandeling voor borstkanker. Al schrijvend drong zich al snel de noodzaak aan mij op om 'dat andere beeld' op te roepen, dat wat zich afspeelde in mijn lichaam, zonder clichés, de vage strijd, verlammend 'ben ik dat, ben ik dat echt die dit overkomt ?' tussen het
leven en de dood."

Op dat moment wist ik eigenlijk niet meer of deze nieuwe Ernaux nu wel zo'n goede aankoop is geweest. Andere boeken van haar las ik met interesse, zogen me mee in haar wereld. Maar wilde ik dit wel weten? Toch liet ik me meenemen. En dat was achteraf een goede beslissing. Ook ik begon ooit een nieuwe relatie met een lijf vol kanker. Zie je, het is aanstekelijk. Nee, een tweede Ernaux zal ik niet worden, want de manier waarop zij haar ziekte beschrijft zit vol nuchtere humor, én laat zien hoe dichtbij de dood is. Zelfs in een nieuwe liefde.

Die foto's? Ach, die foto's. Eén zat in kleur om de buitenkant van het
boek. Daarop kon ik de details zien. Bij alle andere had ik de beschrijving hard nodig. Het grappige is bovendien dat ze bijna de-erotiserend werkten. Het was zo duidelijk 'the morning after'. Vaal licht, verschraalde wijn. De teksten van Marc Marie hadden er misschien niet eens in hoeven staan. Ze schreven ze onafhankelijk van elkaar en kenden elkaars teksten dus niet. Ernaux gaf dat spanning aan het eind. Ze hoefde niets te vrezen. Marie hield eerst van de schrijfster en later pas van de vrouw, dus heeft hij haar redelijk 'nageschreven'. Toch legt hij feilloos de vinger op haar 'zwakke' plek: 'Tu n'as eu un cancer que pour l'écrire.' ( Je kreeg alleen maar kanker om erover te kunnen schrijven).

Ernaux laat met dit boek opnieuw zien dat leven en schrijven verweven zijn, dat zij haar manier heeft gevonden om de realiteit te onderwerpen aan de waarheid van de literatuur. Voorlopig alleen een aanrader voor de Frans lezenden onder ons. Het is net uit en nog niet vertaald.

yvonnep

Nog meer over dit boek....: 

Rencontre avec Annie Ernaux et Marc Marie

Annie Ernaux; fille de petits commerçants

L'usage de la photo (premier chapitre)

In this lecture I want to introduce you to Ernaux's work in general and to the themes she explores within it.I want to provide you with an some sort of general overview to Ernaux's work as a whole and to pin-point the main preoccupations of her writing. I want to do this by looking at some of the statements Ernaux has made in interviews and the like about the aims and function of her work and also by taking a quick look at her very first book - the novel entitled Les Armoires vides. 
Contemporary France online

La Place:
Door het overlijden van haar vader, zat een vriendin opgezadeld met twee bananendozen vol Franse boeken. Tweedehands verkopen levert niet meer op dan ergernis over de lage prijs. Ik was net weer Frans gaan lezen en zo heb ik ze geërfd. Maar met welk boek moet je beginnen? Ik koos voor 'La Place' van Annie Ernaux en dat bleek niet alleen een onverwachte ontmoeting, maar ook onverwacht toepasselijk.  
(meer door YvonneP)

schrijver: 

boektitel: 

L'usage de la photo

isbn: 

978207077376

genre: