Je moet waarschijnlijk van Modiano houden om deze nouvelle, die de sleutel is naar al zijn werk moet zijn en een verklaring waarom hij schreef zoals hij schreef, te kunnen waarderen. Ik koos het boek omdat het vertaald werd door Bernlef en ben eigenlijk geheel verward.

Het is een soort dagboek, of liever gezegd - zoals de titel al zegt - stamboek waarin hij op stacato manier alles opsomt wat hij weet van zijn ouders. Een opsomming van namen en plaatsen waar je stapelgek van wordt want er is geen houden aan en daardoor kun je (kon ik...) ze ook niet meer plaatsen. Ook een opsomming van mensen die duidelijk in de marge van het bestaan leven op de grens van wat mag en niet mag. Zowel in de tweede wereldoorlog, aan het eind waarvan hij wordt geboren, als daarna.