Dit boek stond op de boekgrrlslijst van juli als Nobelprijswinnaar, maar ik heb het nu pas gelezen. Wederom een heel bijzonder boek, uit een heel andere tijd, en leuk om nu eens iets gelezen te hebben van zo'n bekende Fransman.

Het is een eigenlijk idioot verhaal dat wordt verteld in vijf delen (boeken), waarin allemaal een van de hoofdpersonen centraal staat. De personen zijn met elkaar verbonden door de familiebanden tussen drie zusters: hun mannen/zwagers zijn de centrale figuren. 

Over het gekke van zijn verhaal merkt Gide zelf op: "Bevoegde critici beschouwen de roman wel eens als geschiedenis die had kunnen gebeuren, en de geschiedenis als een roman die gebeurd is. Men moet toegeven dat een schrijver soms geloofd wordt, terwijl de werkelijke feiten ongelooflijk blijven. Helaas bestaan er ook sceptische geesten die een feit loochenen zodra het buitengewoon is. Het is niet voor hen, dat ik schrijf."