Florence, vijftiende eeuw. Het is de tijd van de Medici, overdadige luxe, verblindende kunst en seksuele uitspattingen. Maar ook de tijd van de hellepreken van de religieuze fanaticus Savonarola en de toenemende macht van de nachtpolitie. Een boek dat de tijd van toen mooi weergeeft, en net zo goed in deze tijd had kunnen spelen, zij het dan in een ander land.
Dunant (Sarah)
Was een van de twee maandboeken van de boekgrrls in april 2002. Bij de aanbeveling was op de discussie al een voorschotje genomen:
"Op de achterflap van het boek staat de -tegenwoordig vrijwel onvermijdelijke- toevoeging 'literaire thriller'. Irritant zoiets, want wat betekent het eigenlijk? En wat betekent het als het er níet bij staat? 'Spoorloos in Italië' gaat behoorlijk ver in 'meerduidigheid' (iets wat literair meestal hoge ogen gooit ;-)) Een alleenstaande moeder van een zesjarige dochter vertrekt onverwacht naar Florence en keert niet op de verwachte tijd terug. Ze heeft geen gsm bij zich. Afwisselend wordt beschreven hoe achtergebleven vrienden die op het kind passen reageren en wat de hoofdpersoon zou kunnen meemaken: of ze is ontvoerd, of ze heeft zich door een nieuwe minnaar laten verleiden langer te blijven. Wat is waar, wat is een angstscenario in het hoofd van de achtergeblevenen?"
