Het boekje leest als voert de wind je over het water, in een ritmische beweging, eigen ook aan de roeisport, zoals gedreven, liefdevol en deskundig beschreven. Ik zwicht voor zoveel inleving en toewijding en vergeet mijn vooringenomen afkeer aan het lijflijk krachtsvertoon van sportlieden. Ik ben ik door het boekje gegleden met waardering, waar de schrijver zich van zijn literaire zijde toont, wanneer hij spanning weet op te bouwen door wedstrijd en eindbezoek met elkaar te verweven.

Helaas bezondigt de schrijver zich nog al eens aan zuiver ''opschrijven'' zonder de kunst van het suggeren te beoefenen. Hij verklapt vooraf wat hij gaat zeggen en ontneemt de lezer het geheimvolle van vermoedens en verborgen wendingen. De lezer bekruipt het gevoel dat iets wordt meegedeeld en niet verteld, dat het gaat om een reportage, een verslaglegging, met gevoel en zorg weliswaar. Hij laat weinig ruimte voor de verbeelding van de lezer, want dan volgt al de volgende mededeling.