Een Twentse bijdrage aan de poëziegrrls.
Ik hoorde dit gedicht tijdens een uitzending
van Twee Vandaag, voorgelezen door
Johanna ter
Steege. Nu heb ik normaal niet
zoveel met het Twentse dialect, maar dit
vond
ik prachtig qua klanken.
Ze lieten het gedicht horen zonder titel zodat
ik dacht dat het om een liefdesgedicht ging.
Wie kent het niet: namen krassen in boomstammen,
etc. als je verliefd bent. Naderhand heb ik de titel:
"Verleuren
leef" pas achterhaald. Zodoende kwam ik erachter dat het om een
overleden geliefde ging.
Ik heb mijn Nederlandse vertaling erbij gezet,
zodat
iedereen weet wat er staat. Ik vind het gedicht echter
mooier in
het Twents dan in het Nederlands qua klank.
Ter informatie: dit gedicht wordt voorgelezen door
Johanna ter Steege in
het kader van de campagne: 'Twents, doar is niks mis met' en is te vinden
op de website van het
Van
Deinse Instituut. Beeldfragment van dit gedicht is te vinden
in de derde
rij, laatste spotje.
Van Theo Vossebeld weet ik alleen dat hij ook beeldend kunstenaar is,
naast dat hij gedichten in het Twents heeft gepubliceerd. Ik kon verder
niet veel informatie vinden over hem op het internet.
J@cq
Wat bijzonder dat je een Twents gedicht laat horen, Jacqueline!
Ik vind
het van een grote zuiverheid, zonder mooischrijverij. En
met de typische
humor die Herman Finkers ook heeft. Ik ken
het Saksisch uit het
Winterswijkse. Het lijkt erg op het Twents. Zijn
haandske handen in het
Twents? Hier in W. zijn 'hanske' wanten, het
woord is afgeleid van
handschoenen.
Ik ben heel blij dat je dit gedicht laat horen en lezen, en ik ga zoeken
of
ik nog meer van Vossebeld kan vinden.
Gewedlig
J@cq, mijn hele familie komt uit de Achterhoek en het
Twents lijkt er
inderdaad veel op. Toen ik het hoorde dacht ik ook
dat het om een
liefdesgedicht ging. Dankjewel het is erg mooi
om het gedicht ook te horen.
Heel even een paar verbeteringen in de vertaling van een
oorspronkelijke achterhoekse, maar grotendeels in Twente
gewoonde betweter: 'leef' is niet leven, maar 'lief' als in 'mijn lief',
dus het
is 'verloren lief' of 'verloren geliefde' 'haandske'
is geen 'handen',
maar 'handschoenen' (lijkt me ook prettiger in de sneeuw)
Toch
blij dat je dit even voor me hebt hersteld. Ik heb een aantal
regels die
ik niet begreep nog nagevraagd bij het Van Deinse
Instituut (houdt zich
o.a. bezig met Twentse taal en cultuur).
O.a. de zin: "en langs de
koolde loch" vond ik een moeilijke. Ik had het
eerst vertaald als
"en langs een kolenluik". Dus alsof iemand de naam in
het
kolenstof schrijft. Helemaal mis dus :-o. Samen maken we dan wel
de juiste
vertaling. Dus als iemand nog wat te verbeteren heeft ;-). J@cq.
>
O.a. de zin: "en langs de koolde loch" vond ik een moeilijke.
Als
Schotse lees/vertaal ik dit automatisch natuurlijk als .... eh...
'aan de
kant van de koude meer'. Geen idee of dit ook in het
Twents werkt.
Wat een heerlijk gedicht
en de spotjes zijn geweldig, geven mij
een ouderwets thuis gevoel, liefdevol!
Stuur deze site aan Jan en
Allemaal door.
Kontakt
opgenomen met de uitgever en hem verteld dat wij het
gedicht vandaag bespraken. En ik kreeg volgende mail terug:
"Beste Eisjen,
Dank voor het toezenden van de link naar het gedicht van Theo Vossebeld
uit de door mij samengestelde en uitgegeven bundel Zunlech.
Afgezien van het feit dat niemand dit gedicht beter en mooier kan
voorlezen dan Theo zelf in zijn Beckumse tongval, staan er enkele fouten
in het geciteerde gedicht. En dan heb ik het niet over het afwijkende
spellingsysteem van het Van Deinse Instituut, maar over grammaticale
fouten en taalverschillen:
- 'owwen' moet zijn 'oewn' of bij jullie desgewenst 'oewen'
- 'in t snee' moet zijn 'in n snee' (Twents 'snee' is mannelijk,
nietonzijdig)
- 'oasem' moet zijn 'oadem' (hoewel 'oasem' hier ook heel goed kan)
- 'bloiselblad' moet zijn 'bleuiselblad'
- 'zei' moet zijn 'zeai'
Ik vraag me af wie verantwoordelijk is voor deze verschillen.
De enige juiste tekst is zoals deze in het boek staat.
Ter verhoging van de feestvreugde heb ik nog een opname van de
muziekgroep
