Peter Buwalda - Bonita Avenue
In 2010 debuteerde Peter Buwalda met Bonita Avenue. Het
boek deed het goed bij de nominaties voor de verschillende literaire
prijzen. Vijf boekgrrls lieten hun licht schijnen over deze goed
ontvangen roman. Spannend vonden ze het zeker, maar was het ook mooi?
Lees verder...
Arnon Grunberg - Huid en Haar
Als een fan van Arnon Grunberg een recensie schrijft verwacht je een
lovend verhaal, maar met Huid en Haar pakte het iets anders uit.
Lees verder
F. Bordewijk: Karakter
Het verhaal zal bekend zijn, neem ik aan. Dienstmeisje (Joba Katadreuffe)
wordt door haar heer (de alom gehate deurwaarder Dreverhaven) 'verleid'
en zwanger. Hij biedt aan om te trouwen, zij weigert en vertrekt. De
hieruit geboren zoon Jacob-Willem groeit op in grote armoede, hoewel
zijn moeder zeer spaarzaam en deugdzaam is. Als hij failliet gaat, trekt
zijn curator zich zijn lot aan en biedt hem een baantje als kantoorklerk
op het advocatenkantoor aan.
Lees verder...
Lewis Carroll: The hunting of the snark
De jacht op de slaai
vertaald door Jan Kuijper
Een fantastisch idee om dit boek ter gelegenheid van "De Lof der Zotheid
- boekenweek" uit te brengen. Echt het lezen en het bekijken van al die
mooie illustraties van Holiday waard. (meer)
Hugo Claus: De geruchten
Dit boek van Hugo Claus is eigenlijk de bundel van twee korte romans
(maar te dik voor een novelle :-) ): 'De geruchten' en 'onvoltooid
verleden'. Ik voel me een beetje raar nu ik het uit heb, dat heb ik wel
vaker met de boeken van Claus. Een beetje bezoedeld, een beetje viezig.
Deprimerend. En toch heb ik geen spijt dat ik dit gelezen heeft. Het
heeft wel wat in gang gezet.
Lees verder...
Gnter Grass: De rokken van de ui
Heel Duitsland stond op z'n kop vorig jaar toen 'het geweten van het
vaderland', de auteur Gnter Grass, bekende dat ook hij deel had
uitgemaakt van 'het woord en de twee letters': De Waffen-SS. Iedereen
wist dat hij als kind (16 jaar) deel had uitgemaakt van het Duitse
leger, maar niet dat het bij de gehate afdeling met het woord en de twee
letters was geweest. Iedereen viel over de man heen die Bekende Duitsers
er bij de haren bijsleepte als het om hun daden tijdens de oorlog ging.
Niemand ontkwam daar aan. Maar zeggen dat hij, juist hij, deel had
uitgemaakt van de meest gehate afdeling van het leger, dat had hij ook
niet gedaan.
Lees verder...
Hella Haasse: Het tuinhuis
In het kader van haar Verzameld Werk is Het Tuinhuis verschenen, een
bundel met verhalen die Hella S. Haasse zelf bij elkaar uitgegeven wilde
hebben. Geschreven tussen 1948 en 2006 hebben de verhalen gemeen dat er
een geheim is, dat de basis is voor een innerlijk of intermenselijk
conflict.
Lees verder...
G. Lernout: Het Boek / een beknopte geschiedenis van het boek
Dit is een boek dat eigenlijk iedereen eens moet lezen. De titel is vrij
saai maar het boek is zo meeslepend geschreven en het onderwerp is
natuurlijk voor ons erg inetressant.
De titel dekt de lading deels. Er staat een heleboel meer in.
Ds schrijver is een hoogleraar vergelijkende literatuurwetenschap in
Antwerpen.
Lees
verder...
Laurie Maguire: Shakespeare als therapeut
Als literair boek om te weten te komen hoe thema's in Shakespeare's
werk uitgewerkt worden is het zeker de moeite waard. Als zelfhulpboek is
het minder geslaagd (...)Het is een gedegen boek, waarin de auteur op
een
toegankelijke manier wetenschappelijke visies vanuit verschillende
disciplines met elkaar verbindt. Het lezen van dit boek zal er zeker
toe leiden dat ik het werk van Shakespeare met nieuwe belangstelling ga
lezen of naar voorstellingen ga.
Lees verder...
Margriet de Moor: Ik droom dus
Eigenlijk hou ik niet zo van verhalen, die zijn me meestal veel te
kort. Maar die van Margriet de Moor (ook van Rascha Peper trouwens) zijn
kleine romannetjes op zich.
Lees verder...
Harry
Mulisch: Twee Vrouwen
Es naar de bieb om Twee Vrouwen te
scoren? Daar behoren we toch over te discussieren? Bleek niet nodig: 'k
had 'm al. (Natuurlijk, ik jufte in die tijd. Veel potloodkriebels). In
hoog tempo herlezen en dat was geen straf. Prettig proza. Enkele
tijdlagen listig doorelkaar, ik hou daar wel van. En natuurlijk de
gebruikelijke verwijzingen naar de klassieken. Het verhaal van Orpheus
en Euridice, in dit geval. En de ik-figuur werkt in een museum, dat
helpt ook. Om al die diepzinnigheden wens ik me niet meer druk te maken.
Lees meer...
Multatuli: Woutertje Pieterse
Pfff,
hebben jullie dat nou ook, dat het je af en toe gewoon pijn kan doen
wat iemand zegt over een boek dat je mooi vindt? Net zag ik bij 'Pauw
en Witteman' Ivo de Wijs, die blijkbaar een nieuwe versie heeft gemaakt
van Multatuli's Woutertje Pieterse. Nu heb ik De Wijs erg hoog zitten
(ik vind 'm een geweldige light verse dichter) maar hij bestond het te
melden dat Woutertje Pieterse een onleesbaar boek was (daarom heeft-ie
het bewerkt). En ik vond het ooit z'n mooi boek!
Lees verder...
Haruki Murakami: After Dark
Ik las nog niet zo lang geleden After Dark van Murakami. Dat duurde
langer dan noodzakeljk, omdat ik ging lijden aan een vreemde neurose.
Mijn echte klok naast het bed moest gelijk staan met de
hoofdstukklokjes. Allemachtig zeg, alsof ik nog niet gestoord genoeg
ben. Het had toch een toegevoegde waarde. Ik las in het geluid van de
nacht dat Murakami bedoelde. En geloof me, het geluid van 2.19 uur is
anders dan dat van 5.18.
Lees verder...
Gerard Reve: Moedig Voorwaarts, Brieven aan Bert en Netty de Groot
(...) De uitgever en zijn gezin zijn door de jaren heen bevriend
geworden met Reve. Ze logeren bij elkaar en zakken samen door. De
briefwisseling begint vrij formeel over de uitgave van een nieuw boek,
royalties, voorschotten, het uiterlijk van het boek, enzovoort.
Gelukkig voor de lezer worden de brieven behalve zakelijk al snel
persoonlijk.
Lees
verder...
Philip Roth: Alleman
Alleman is een kleine, sobere roman over ouder worden, aftakelen en
doodgaan. De hoofdpersoon is een amerikaanse man van joodse origine. Was
succesvol in de reclame - business. Hobby: schilderen. Drie maal
getrouwd, drie kinderen uit twee huwelijken. Geboren in New Jersey als
jongste zoon van een juwelier. Zal overlijden als hij 72 jaar is. (meer)
John Steinbeck: Grapes of Wrath
Is
ooit vertaald als "Druiven der Gramschap" geloof ik. Had ook "De
druiven worden duur betaald "kunnen zijn. Vlak voor mijn vertrek naar
Californie. deze beduimelde, oud grijze pinguin editie uit de kast
getrokken. Was er al een paar keer in begonnen, maar kwam er niet door
heen. Ik had""East of Eden", van deze Californische schrijver tijden
geleden al gelezen en herlezen. Ook het ontroerende "Of Mice and Men "
Ik doe dit onbewust wel vaker; een somber boek in de koffer voor op
vakantie, als een soort tegenhanger. Alsof ik tegen mezelf wil zeggen
dat het niet overal zo zonnig is als in mijn huidige leven, en dat is
ook zo, de toestanden in dit boek zijn nog lang niet de wereld uit,
maar daarover later.
Lees
verder...