Pietro Aretino: Zes Dagen door
Met hun stamper in hun vijzel roeren, de boon in de peul stoppen,
obelisk in het achterkasteel, prei in de moestuin, grendel op de deur,
sleutel in het slot, nachtegaal in het nest, pijl in de roos, banier in
de ravelijn, degen in de schede, wattenstok in de wond, tuintje
besprenkelen met de wijwaterkwast. Zo maar even bladeren in de eerste
honderd bladzijden van Zes Dagen van Pietro Aretino. Halverwege de
eerste dag had ik het al wel gehad. En dan moest er nog een halve dag
achteraan en nog vijf dagen. (meer)
Beryl Bainbridge: Master
Georgie
In Master Georgie volgen we het leven van George Hardy, arts en
fotograaf in Liverpool eind vorige eeuw. We leren hem kennen door
verhalen van drie personen uit zijn nabije omgeving die steeds een
bepaalde episode beschrijven. En waar gaat het dan over? Over het leven
zelf, zeer scherpzinnig en met veel humor beschreven.
Philip Besson: Bij
afwezigheid van mannen
Het eerste deel wordt verteld vanuit het perspectief van Vincent.
"Ik ben zestien jaar, heb zwart haar, amandelvormige groene
ogen en de
huid als een meisje". Deze woorden geven de naieve onschuld weer
van
Vincent de l’Etoile, een homosexuele jongen.
Anna Blaman: Eenzaam
avontuur
"Kweet het - ik voel dat ik het eigenlijk weer mOEt proberen,
maar jaren geleden in het kader van - laat ik maar een Nederlands lesbo
klassieker lezen - heb ik het geprobeerd. Niet ver mee gekomen. Net zo
min als met Well of Loneliness van Radclyff Hall moet ik toevoegen - ze
zijn allemaal zo deprimerend die verhalen - ik wil niet dat lesbische
literatuur alleen maar treurig is - doe mij maar Molly in Rubyfruit
Jungle dan maar – een soort Amerikaans-lesbo Pleuntje (pardon the
contradiction) figuur om echt van te houden.Een klassieker moet
eigenlijk tijdloos zijn - is dit boek wel een klassieker dan? Emily
Brontë ‘bereikt’ mij nog degelijk - Anna Blaman niet."
Cunningham Michael; De Uren (The
Hours)
Een verbeeldingsvolle variatie op
plot en stijl van Mrs Dalloway
Woolf schreef Mrs. Dalloway in 1923
toen ze van een inzinking herstelde. In 'The Hours' - ooit de werktitel
van Mrs. Dalloway - beschrijft Cunningham hoe Woolf vecht tegen de
waanzin en hoe zij het verhaal van Clarissa Dalloway telkens
aanpast.Cunningham introduceert ook Mrs. Brown een 'groene weduwe' die
in het Los Angeles van 1949 op de rand van waanzin verkeert. En een
lesbienne op leeftijd, Clarissa, in New York. Cunningham beschrijft de
vrouwen met al hun kleine en grote gedachten op een ontroerende manier.
(meer)
Patricia Duncker: De
Foucault hallucinatie
Op zich 'zware' thema's zoals schizofrenie en homosexualiteit
...[Michel is homoseksueel, evenals Foucault dat was]...worden zeer
helder en pakkend beschreven. Maar voor mij gaat het boek vooral over
het schrijven en de relatie tussen de schrijver en 'zijn' lezer.
Jonathan Franzen: Correcties
Een aantal verhaallijnen hoe aardig ze soms ook zijn, zoals het
verhaal van Melissa, maar ook soms saai, zoals die van de Litouwse
politiek, vind ik overbodig. Het is een continue afrekening met clichés:
geldwoede, drugs, buitenechtelijke verhoudingen (al of niet lesbisch, of
met studenten), waarvan ik de traditionele man-vrouwverhouding binnen
het conservatieve huwelijk het aardigst en het meest to-the-point vind.
Chelsea Handler: Mijn horizontale leven. Een verzameling one-night
stands
Het overkomt me zelden dat ik tijdens het lezen van een boek
continu zwalk tussen niks en misschien toch wel en een luide lach.
En het is me echt nog nóóit overkomen dat ik na het uitlezen van
een boek nog steeds niet wist wat ik er nu eigenlijk van vond.
(meer)
Ruth Ozeki: Mijn
jaar van het vlees
Hoofdpersoon is een Amerikaanse documentairemaakster van Japans/Amerikaanse
afkomst,
die een reportage moet maken over Amerikaans vlees. Voor de Japanse markt, omdat de
Jappanners maar niet aan dat prachtige vlees willen.
(...) ook voert de schrijfster ineens een
akelig politiek correct modern stel (lesbisch èn vegetarisch) met kinderen op waar zo
overduidelijk werkelijk alles aan deugt dat het satirisch gehalte van het hele boek meteen
om zeep is geholpen.
Diana Souhami Gertrude
& Alice
Biografie over het 'huwelijk van Gertrude Stein en Alice
B.Toklas.
Diana Souhami raakte naar eigen zeggen gefascineerd door
het bijna veertigjarig huwelijk van Gertrude en Alice, een 'toegewijd,
vrolijk, huiselijk, ordelijk, innig en gelukkig huwelijk, van het soort waar de meeste helden en heldinnen aan
ontsnappen'.
Zadie Smith: White
Teeth
Ik ben er erg van onder de indruk, vooral van het feit dat iemand
van 24 (ja 24!) zo'n boek kan schrijven met zoveel inhoud, met zo'n
mooie toon en humor, met zulke rake typeringen, met zulke verrassende
opmerkingen over alles wat maar ter sprake komt. Het is zo'n
multicultureel boek dat dat woord eigenlijk niet meer te gebruiken is,
het is gewoon Engeland nu. Wat een vaart! Salman Rushdie heeft
gezegd "dit boek heeft 'bite' " en ook al had ik nog nooit van
die uitdrukking gehoord weet ik wel zeker dat dat een prima typering is.
Hans Warren: Een
vriend voor de schemering
Volgens de omslag is deze roman gevonden tussen de nagelaten
papieren van de in 2001 overleden Hans Warren. De roman is eind 1951
geschreven, maar toen niet verschenen omdat Warren "ongenaakbaar
vrijmoedig was over homosexualiteit". Dit is ook een van de weinige
prozastukken van hem. Aangezien ik alleen een trouwe lezer van de Geheim
Dagboeken ben, was ik zeer benieuwd naar een roman van zijn hand.
