Ik moest eraan terugdenken tijdens een fundraising-diner
dat in Pulchri plaatsvond.
Net terug uit Garzeno zat ik in de bovenzaal tussen tal van prominenten.
Mijn tafelmanieren was ik inmiddels een beetje vergeten en bijna viel ik
al aan nog vóór de talloze speeches. Tussen de gangen door werden de
schilderijen geveild.
Na de citroen-sorbet was mijn schilderij aan de beurt.
De veilingmeester riep de bodemprijs en er viel een doodse stilte. Net
als op het dorpsplein hoopte ik op een plotseling gat in de grond. De
stilte werd na enkele seconden gelukkig door een bevriende
kunstverzamelaar doorbroken en nadat er flink heen en weer geschreeuwd
was eindigde het werk op € 4400. Dit keer was de helft voor de
kunstenaar zelf, genoeg om een feestelijk gevoel van te krijgen. Maar
welke twee veilingen spannender waren zou ik achteraf niet kunnen zeggen.
Frieda
van Voorst