Ekfrastiek:
Christina de Vos en Jeroen Brouwers


Christina de Vos is gegrepen door Brouwers' duizelingwekkende taaluniversum. Zij begon met een serie werken die natuurlijk geen letterlijke illustraties zijn bij Brouwers' verhaal van liefde, vergankelijkheid en zelfhaat, maar die er toch door verbeeld en gekleurd zijn.

Afgunst en bewondering hebben Christina de Vos altijd al aangezet tot 'hebzucht', tot het eigen of zelf willen maken van kunst die haar jaloezie opwekt. Natekenen, knippen, plakken, schuiven en opnieuw samenvoegen, vormen het procédé waarmee zij andermans uitingen vertaalt naar haar eigen zeggingskracht. Natuurlijk is dit alleen maar techniek, het handschrift van de kunstenaar, maar de inhoud van haar 'roman fleuve' is onlosmakelijk verbonden met de stilistische aspecten van haar tekeningen. Ook Jeroen Brouwers' werk kent die eenheid, waarin stijl en verhaal samenvallen en elkaar versterken. Zijn alleszins claustrofobische Zonsopgangen boven Zee vraagt als geen ander boek van Brouwers om een beeldende interpretatie. Liefde, haat, dood en het meisje, man, vrouw: de thematiek is universeel of zelfs essentieel te noemen en niet weg te denken uit de figuratieve kunsten. Het basale en het beeldende van de roman wordt bovendien nog versterkt door de sobere enscenering, twee mensen in een lift, en de niet-lineaire verhaalstructuur. Hierdoor is het boek een compositie van scènes die net zo 'gelezen' kunnen worden als een groot altaarstuk, met tientallen panelen en paneeltjes die in iedere volgorde bekeken kunnen worden, maar toch duidelijk één verhaal vertellen.

"Niets bestaat dat niet iets anders aanraakt" is de tekst die verschijnt als je de website van Jeroen Brouwers wilt betreden. Het is duidelijk dat de schrijver de kunstenares diep geraakt geeft. Een typisch voorbeeld van 'ekfrastiek'.

Bezoek vooral de website van Christina voor meer mooie beelden.

Eisjen
Jeroen Brouwers:
ZONSOPGANGEN BOVEN ZEE
is het verhaal van een veertiger die vlak voor Kerstmis in een lift komt vast te zitten met een jong meisje dat hij net heeft opgescharreld. Het gedwongen samenzijn wordt voor de man een reflectie op zijn eigen leven. Meer nog dan in de lift, zit de man opgesloten in zichzelf.
Het Ro Theater

Christine de Vos bij
Borrel & Praat in
Pulchri Studio

Meer Ekfrastiek

zonder zon
een serie werken op doek
van
Christina de Vos
geïnspireerd op de roman
Zonsopgangen boven zee (1977)
van
Jeroen Brouwers
 

mijn geschrevenheid

'Het verhaalde in Zonsopgangen boven zee heeft een andere wending gekregen, een ander perspectief en natuurlijk vooral een andere kunstenaar. Jeroen Brouwers is uitgevlakt en overgeschilderd, in fragmenten verknipt en weer aaneengelijmd tot beeltenissen die onmiskenbaar helemaal Christina de Vos zijn. De geciteerde boekfragmenten, over herinneren en vergetelheid, de levende herinnering en het niet-levende bewaarde, zijn dan als het ware illustraties bij de schilderijen, zij het op dezelfde manier dat deze schilderijen geen illustraties bij de tekst zijn.'


de twee Aurora's

 

 

Boekgrrls

Laatste keer bijgewerkt: 28/10/07  Eisjen

Terug naar top pagina