Van de achterflap:
Oud is fout!’ bijt de buurvrouw Betsy Damiaan toe. ‘Ik ben nu
vierenzeventig. Mijn moeder is honderd geworden. Daar heb ik geen
trek in!’
Betsy, een gepensioneerd onderwijzeres van de basisschool, was tot
voor kort nog actief met het bedenken van rekenopgaven voor de
Cito-toets. Op haar zeventigste verjaardag wordt ze plots aan de
kant geschoven. Na een mislukte poging zich vervolgens als
reisleidster van culturele tripjes voor ouderen te manifesteren,
wordt ze geveld door vertigo, een hevige duizeligheid. Haar leven
verandert drastisch als ze daarna helderziend blijkt te zijn, een
eigenschap die meteen van pas komt als in haar kleine dorp een
ernstige chantagezaak voor dramatische taferelen zorgt.
Een ontzettend vlot en makkelijk weglezend boek. De pijnlijkheid van
het ouder wordende lichaam en de eenzaamheid als de partner wegvalt
worden doordringend en tegelijkertijd lichtvoetig beschreven. Marjan
Berk weet er een spannend verhaal van te maken.
Vraagtekens had ik bij het plotselinge reisleiderschap van Betsy op
basis van haar grondige, maar toch al 'oude' kennis van de stad Venetië,
opgedaan tijdens de reizen met haar
overleden man naar deze stad. Binnen drie
dagen tot reisleidster gebombardeerd worden en dan met een groep
ronddwalen in een stad waar je jaren geleden veel
van gezien hebt leek me een ondoenlijke zaak. Maar ook dit gedeelte kon
ik toch met plezier lezen, vanwege de komische draai die er aan gegeven
wordt.
Het zelfde geldt voor het einde. Het is ver gezocht, maar het leek me
geheel in overeenstemming met de plotseling ommezwaai in het leven van
de schrijfster zelf, die ik meen een miljoen in de postcodeloterij won.
Even onwaarschijnlijk, maar in haar geval waar.
Al met al makkelijk, plezierig en intrigerend leesvoer voor een
avondje in een luie stoel.
Eisjen
maart 2008
