Harry Finn leidt een dubbelleven, of beter gezegd: een
driedubbelleven. Op het eerste gezicht is hij de ideale huisvader. Hij
is een liefhebbende echtgenoot en haalt en brengt zijn kinderen keurig
naar hockey en zwemles. Het enige dat zijn gezin over zijn werkzame
leven weet, is dat hij 'iets' voor de overheid doet, maar wat dat 'iets'
is, houdt hij zorgvuldig geheim.
En verder vermoordt hij zo nu en dan iemand. Dat vermoorden doet hij
heel doelgericht. Hij brengt namelijk een voor een de geheim agenten om
die naar zijn mening verantwoordelijk zijn voor de vroegtijdige dood van
zijn vader, ook een geheim agent. De overgebleven geheim agenten ruiken
uiteraard onraad, maar weten nog niet uit welke hoek het gevaar dreigt.
En bovendien zijn ze druk bezig met het beschermen van Annabelle Conroy,
meesteroplichter, die op de hielen wordt gezeten door haar laatste
slachtoffer. Hem heeft ze zojuist zo'n slordige 40 miljoen dollar
afhandig gemaakt en uiteraard zint hij op wraak. Het grootste raadsel
van het boek is eigenlijk wie er nu achter wie aan zit.
Daarbij zijn pen en papier om de vele namen bij te houden geen
overbodige luxe en het wordt allemaal nog iets gecompliceerder doordat
de meeste mensen ook nog een schuilnaam gebruiken. Mijn lijstje telde al
gauw zo'n twintig namen - en dan had ik alleen nog maar de belangrijkste
personen genoteerd. Ik haalde deze personen voortdurend door elkaar
omdat ze eigenlijk allemaal onderling uitwisselbaar zijn.
Op enkele hoofdpersonen na zijn de overige figuren alleen pionnen in
dit verhaal. En zelfs de hoofdfiguren zijn eendimensionaal weergegeven.
Ze hebben een naam en een beroep, en daar blijft het zo'n beetje bij.
Maar dat doet er natuurlijk allemaal niet toe. Het gaat om de actie, om
het kat-en-muis-spelletje, om de verborgen agenda's van de spelers. Dat
alles geeft verwikkelingen genoeg en bij vlagen is het boek zelfs
spannend. Toch is er net te weinig actie om de lezer voortdurend geboeid
te houden. En zodra je weer wat minder geboeid raakt, valt het houterige
taalgebruik (niveau 'spannend jongensboek') des te meer op:
"Ze waren allemaal opgetogen omdat ze Bagger en zijn manschappen
te pakken hadden gekregen. Maar het mocht niet zo zijn."
Als je van een avonturenboek houdt met veel actie dan is dit geen
onaardig boek. Houd je meer van thrillers met iets meer psychologische
diepgang dan kun je het beter laten liggen.
Petra
januari 2008
