Connie Palmen: Als een weke krijger (verspreid werk)


Ter gelegenheid van haar 50ste verjaardag een selectie van verschillende werken van Palmen vanaf 1985. Dus ook uit de tijd dat ze studeerde en De Wetten nog niet had gepubliceerd. Het zijn verhalen, toneel, korte en lange beschouwingen, lezingen en lofredes. Varierend van een enkele alinea tot tig pagina's. Het geeft een divers beeld van de veelzijdigheid van Palmen. En het is typisch Palmen. Soms ontroerend, verrassend, uitdagend, arrogant, het zet aan tot nadenken, is irritant met af en toe de neiging om het boek dicht te slaan. Heb er dan ook een maand of 2 over gedaan en dat kan ook prima. Steeds een stukje lezen en weer wegleggen. Natuurlijk komt Ischa erin voor (dat laten we maar even voor wat het is). In de lofredes kan ze wel doorslaan. Of niet, weet het niet. De wijze waarop ze Hugo Claus eert op zijn 75ste verjaardag, is bijna om misselijk van te worden.

"Lieve Hugo,
wat is dat toch?
Iedereen houdt van jou.
..........
Wat is het dan?
Ik zie het wel meer, bij de mannen van jouw generatie.
Iedereen houdt van Remco.
Iedereen houdt van Hans.En als ze hen eenmaal beter leren kennen, houdt
ook iedereen van Harry en van Cees."

Need I say more? Pff, van dat soort lariekoek loop ik niet warm.

Maar haar lofrede op Harry Schaft, de baas van het koffiehuis in de buurt, is weer prachtig. Zo ook het verhaalje (1,5 pagina) over Asiel en sinds wanneer ze bij dat woord niet meer denkt aan honden en katten opgesloten in een hok, maar aan mensen (jarenlang opgesloten in een hok) en of honden/katten ook zo lang in het asiel zitten. Of over de reactie van haar vader als deze klokken hoorde luiden toen iemand begraven werd. Of over de schrijver als schenner (over Cees Nooteboom) en een verhandeling of filosofen mislukte schrijvers zijn. Misschien vind ik Palmen wel op haar best als ze of over de gewone dingen van het leven schrijft (en niet over de zoveelste ontmoeting met een schrijver of over haar teleurstelling als een bekend schrijver die ze wil ontmoeten overleden blijkt te zijn) of over gewone mensen.

Palmen trekt aan en stoot af. Het lijkt wel alsof ze het bewust doet. Ze wijdt er zelf in een artikel over haar succes, en hoe daar (m.n. door mannelijke) citrici afgunstig op wordt gereageerd, ook aandacht aan.  

 

Marjan
 

 


Uitgeverij Prometheus (2005)
ISBN 9044606816
272 pagina's

Connie Palmen - God en vitriool

Palmen's Boekenweekgeschenk 1999

Boekgrrls

Laatste keer bijgewerkt: 19/06/06  Eisjen

Terug naar top pagina