Frénk van der Linden: De steniging


Priscilla is een meid van rond de twintig. Ze heeft de Havo afgerond en had daarna geen zin om verder te leren. Ze is gaan werken bij een platenzaak. Daar heeft ze Karim leren kennen, een Marokkaan.Hij is de tegenpool: studeert met plezier (Nederlandse letterkunde zelfs!) en heeft ambities.

Hij komt uit een modern Marokkaans gezin, een hecht warm gezin. Priscilla maakt deel uit van een gezin met vader, stiefmoeder en stiefbroer, waarbij ieder zijn eigen gang gaat. Ze is smoorverliefd op Karim, praat zelfs een keer over trouwen.

Maar dit komen we pas later aan de weet: het verhaal begint met de dood van Karim: hij is vermoord, zijn gezicht onherkenbaar gemaakt met een steen. Zinloos geweld roept om een witte mars, om kaarsen bij de plek des onheils en een begrafenis met veel belangstelling. Priscilla neemt overal deel aan, maar ze laat geen traan, ze wil er eigenlijk helemaal niet bij zijn..ze is Karim kwijt en het lijkt alsof het niet doordringt. Tenslotte stort ze in, ze wordt compleet naakt midden op de snelweg aangetroffen en men brengt haar naar een inrichting. Daar overdenkt ze haar leven en komen we langzaam, mondjesmaat te weten wat ze allemaal al heeft meegemaakt: de ene traumatische gebeurtenis na de andere: na de vele ruzies de scheiding van haar ouders, dan het verraad (in haar ogen) van haar vader die ene andere vrouw neemt. De geboorte van het ongewenste zusje, dat enkele jaren later verongelukte. Priscilla heeft een muur om zich heen, ze laat niemand toe, wil - eenmaal in de inrichting- ook geen familie of vrienden zien, ze houdt zich vast aan haar 27 schriften waarin ze sinds de dood van het zusje knipsels heeft geplakt, uiteenlopende berichtjes die alleen gemeen hebben dat ze het woord 'bloed' bevatten.

Aanvankelijk lijkt het een popie jopieverhaal, met veel modern woordgebruik, en de verwerking van actuele thema's als het handje weigeren door de imam, de stille tocht. Maar naarmate je dieper in het karakter van Priscilla (vader fan van Elvis hè) duikt, wordt het boek serieuzer. De aanvankelijke vrolijkheid van het meisje wordt verdrongen door eenzaamheid, het gevolg van het steeds weer teleurgesteld, verraden zijn door haar geliefden. De ontknoping geeft de lezer een stomp in de maag, ik zag het niet aankomen. Een aantal vragen wordt niet beantwoord, maar dan kun je dat uit kleine dingetjes wel afleiden. Maar dat ene dat ik niet zal verklappen wordt juist uitgebreid beschreven. Het maakt het nog indringender. Het verhaal van Priscilla, een meisje dat totaal de weg kwijt is, maakt op mij een grote indruk.

 

Marjo van T.

 

 


 

Interview met Frénk van der Linden

Boekgrrls en de Debutanten

Boekgrrls

Laatste keer bijgewerkt: 17/04/07  Eisjen