Voor De hemel bestaat niet heeft
Jannetje Koelewijn, sinds 1997 redacteur van NRC Handelsblad, zich
jarenlang verdiept in de historie van haar ouders en de ouders van haar
ouders. Haar vader zou eigenlijk zijn verhaal wel willen vertellen,
maar zijn ogen zijn niet goed meer, dus zelf zijn verhaal intypen in de
computer gaat niet meer. Hij vraagt zijn dochter of zij het verhaal wil
aanhoren en opschrijven. Dat is het startsein voor jarenlang research
naar voorouders, uitstapjes met vader, uitstapjes met moeder en
uitgebreide vraaggesprekken met beide. De uitkomst van dit alles is de
inhoud van dit boek, waar de jeugd van haar vier grootouders, hun
ontmoetingen, de kinderjaren van haar beide ouders en hun verdere leven
samen verteld wordt.
Dit verhaal leest als een roman. Ook al is het soms even lastig als
vanuit het heden ineens weer teruggesprongen wordt naar het verleden en
daarna met hetzelfde gemak weer naar het heden. Tot halverwege het boek
gaat het het meest over de grootouders en de jeugdjaren van haar
ouders, daarna wordt het meer gedetailleerd als er overgeschakeld wordt
naar het huwelijks- en gezinsleven van haar ouders.
Het boek is op een prettige, luchtige toon geschreven. Daardoor krijg
je de neiging om te denken dat alles wel erg gezellig was, terwijl er
de nodige aanwijzingen zijn dat dat niet zo was. Het blijven vaak
aanwijzingen, dat is jammer. Moeder woont nu in een verzorgingshuis,
haar zoons en twee van haar dochters zijn daar nog nooit geweest.
Waarom niet? Er staan wel wat beschrijvingen van voorvallen in waardoor
je daarover een mening kunt vormen, maar echt het fijne kom je niet te
weten. Dat vind ik wel een gemis.
Als tijdsbeeld is het wel een erg mooi boek geworden. Je ziet Amsterdam
groeien met nieuwbouw wijken, die later net zo hard weer gesloopt
worden om plaats te maken voor weer andere nieuwbouw. De eerste
wasmachine, de eerste auto. De verandering van de maatschappij, van
kilometers lopen naar je werk tot even van Amsterdam naar Friesland
rijden met de auto
voor een uitstapje.
Conclusie: een mooi verhaal op een prettig leesbare manier verteld,
maar iets meer feiten over het hoe en waarom van bepaalde zaken was
fijn geweest.
Gerda
|
website Jannetje Koelewijn
Interview in Reformatorisch Dagblad
|
