Barbara Kingsolver, dezelfde als van Poisonwood Bible, over een
missionaris gezin dat naar de Congo vertrekt. Weten jullie nog, werd
door veel grrls met plezier gelezen.
Dit is haar laatste, maar kwam uit in 2009 geloof ik.
Het is een dubbel verhaal, in een dubbele betekenis.
Jongen groeit op in het huishouden van Frida Kahloo, en Diego Riviera.
Wat volgt is een kleurvolle beschrijving van het huishouden, van deze
twee Mexicaanse beroemdheden.
Het schilderen, het kleurrijke huwelijk, en vooral Trotzki, die daar
een tijdlang bij hun in huis in ballingschap woonde.
De piramides de Azteken, ze komen allemaal voorbij. Het is een lust om
te lezen. De jongen, Harrison Shepherd, van Mexicaans/ Amerikaanse
afkomst, ontdekt zichzelf, als schrijver en homoseksueel. Op een
gegeven moment, na de moord op Trotzki, vertrekt hij met schilderijen
van Frida voor een expositie naar New York, en blijft daar, om zijn
geluk te beproeven.
En hier bedoel ik dat het dubbel is, de kleur van het boek slaat om.
Was het in Mexico, kleurvol, in Mexicaanse kleuren beschreven, hier
wordt het grijs. En niet ten onrechte.
Hij begint goed, schrijft een boek, over de ondergang van de Azteken,
door schuld van Cortes, en zijn Spanjaarden. Het wordt prima ontvangen,
en hij wordt de hemel ingeprezen..
Hij schaft zich een secretaresse aan, ene Mrs. Brown, zo ziet ze er ook
uit, maar het blijkt een fantastisch scherp mens en er ontstaat een
mooie platonische band. Hij wordt tegen wil en dank een Bekendheid en
sluit zich steeds meer
op om te kunnen schrijven.
Maar dan...heel langzaam...komt de hysterie van de heksenjacht op de
communisten. Eerst wil hij er niet aan, vindt het onzin, kan het niet
begrijpen. Maar de FBI komt steeds vaker op bezoek, de media komt
steeds vaker
met idiote verhalen over hem en Mrs Brown, de vermeende communistische
banden met Kahloo en Riviera, en Trotzki natuurlijk. Terwijl hij nog
nooit over politiek heeft nagedacht.
Hij wilde alleen maar schrijven.
Moeilijk om niet een beetje een linkje te leggen naar het huidige
Westen, moslims en de media met al zijn verdraaide berichtgeving, het
gegraai etc. Enfin, met Mrs. Brown in zijn kielzog vertrekt hij naar
Mexico.
Verder ga ik niet, want het eind is nogal verrassend.
Het boek bestaat uit authentieke krantenknipsels, dagboeknotities van
de niet authentieke Shepherd, de notities van Mrs. Brown, brieven etc.
Dit stoort nergens, en ze zijn door Mrs. Brown. verzameld. Ik vond het
een uitstekend boek, hoewel vooral het laatste deel, van mij iets
korter had gekund.
Vandaar ook dat dubbele, ik vond het eerste Mexicaanse stuk beter dan
het tweede. Dat neemt niet weg, dat Mrs. Kingsolver een fantastisch
schrijver is. Met al aardig wat werk op haar naam. Ze kan zich meten
met Frantzen's Correcties en stijgt ver boven Freedom uit. Waarom, zo
vraag ik me dan af, is Frantzen dan zo bekend, en Mrs. Kingsolver
zoveel minder? Het zal toch niet zo zijn omdat ze vrouw is? Is het
daarom dat Frantzen mij zo irriteert, met al die recensenten in zijn
kielzog? Frantzen die zegt; kijk mij nou eens briljant zijn...en de
recensenten die zeggen; kijk hem nou eens briljant zijn. En mevrouw
Kingsolver. die rustig ergens op een boerderij, haar boeken schrijft?
Hoewel ze veel gereisd heeft, gewoond onder andere in Congo en Mexico.
Maar nu even kinderen aan het grootbrengen is.
Nee doe mij maar een Kingsolver, ik ben fan.
Loes
 Ik lees zelden recensenten (behalve
jullie grrlies natuurlijk) maar heb wel één boek van Frantzen gelezen
en zou niet zo snel nog eentje ter handen nemen. (Ojee, mag ik dit wel
zeggen?) Ik vond het niet slEcht, maar zeker niets speciaals. En
is Kingsolver echt zoveel minder bekend? Ik ben ook een fan. Ik heb 2
boeken van haar gelezen en zou zeker meer proberen. Voor mij is
zij een bijzonder goed schrijfster, terwijl Frantzen 'gewoon' een van
de 3 bekende Jonathons van de laatste tijd is, en zeker niet de beste.
|
Barbara Kingsolver
Biografie
Interview on You Tube
(16 min.)
Trailer
The Poisenwood Bible
|
