Voor iedereen die geïnteresseerd is in architectuur
en de filosofie daarachter een absolute aanrader. Heerlijk om de
discussies te volgen van jonge enthousiaste architecten in de jaren
vijftig en om te lezen over hun bevindingen en ontwikkelingen. Allemaal
in een spannend en sfeervol verhaal, waarbij op het tweede plan de
tweede oorlog nog een belangrijke rol speelt.
Van de blurb:
Aan de gelukkige jeugd van Wies Bouwmeester komt
in 1945 abrupt een eind met de arrestatie van haar vader, een
aannemer die verdacht wordt van collaboratie met de Duitsers. In een
onbewuste poging haar vaders misdaad te herstellen gaat Wies
bouwkunde studeren, vervuld van idealen over de maakbaarheid van de
samenleving: de architectuur en de inrichting van het landschap,
denkt ze, zullen bijdragen aan een betere wereld.
In Nieuw-Lelievelt weerspiegelt het persoonlijke drama dat
zich in Wies' leven ontvouwt de ontgoocheling van een generatie.
Robert Anker schetst een indringend beeld van het naoorlogse
Nederland - van de hoopvolle jaren van wederopbouw tot onze eigen
illusieloze tijd.
Die blurb was nou niet echt een aanbeveling; "ontgoocheling"
en "illusieloze tijd"! Het waren de "idealen over de maakbaarheid van de
samenleving" die me over de streep haalden, want dat kwam me bekend voor
en daarbij kan architectuur me diep raken. Het werd een boeiende,
literaire reis door de wereld van de Nederlandse architectuur. En voor
mij is hier geen sprake van ontgoocheling, maar gewoon de ontwikkeling
die elk openstaand mens doormaakt. Elk mens dat bereid is vergissingen
te erkennen en nieuwe uitdagingen aan te gaan. En waarom illusieloze
tijd? Goed, we worden op een gegeven moment allemaal met onze neus op de
feiten gedrukt dat het in het leven vaak anders gaat dan we verwacht
hadden. Maar ik vind Wies Bouwmeester een sterke meid die in staat is,
met het verleden van haar vader als last op haar schouder, tot een mooie,
intrigerende persoonlijkheid uit te groeien.
Tot mijn verrassing is ook een deel van het boek
gewijd aan het grensgebied tussen Sénegal en Mauritanië. Toen ik las dat
Wies daar ging wonen en werken, kreeg ik het meteen benauwd. Heb zelf in
Sénegal gewoond en gewerkt, zo'n 20 jaar later, en ik wist dus van de
problemen in dat gebied. Goed beschreven hoe wij, ontwikkelingswerkers,
lokale conflicten niet altijd goed weten in te schatten en daar met al
onze goede bedoelingen en tomeloze inzet volledig de mist in kunnen gaan
en zelfs slachtoffer kunnen worden.
Nogmaals, een hele bijzondere ervaring dit boek.
Genieten.
 Eisjen
|
Robert Anker werd in 1946 geboren in het West-Friese
Oostwoud. Hij ging Nederlands studeren aan de Universiteit van
Amsterdam, de plaats waar hij sindsdien woont en werkt. Anker debuteerde
in 1977 als dichter in
De Revisor, en ontwikkelde zich tot een
schrijver van alle literaire genres. In 1998 verscheen zijn eerste
roman, Vrouwenzand. Hij ontving vele prijzen, waaronder de
Jan Campertprijs, de
Herman Gorterprijs en de
F. Bordewijkprijs. In 2002 werd zijn roman Een soort Engeland
bekroond met de
Libris Literatuur Prijs. De dichtbundel De broekbewapperde mens
werd in 2003 genomineerd voor de
VSB Poëzieprijs.
Eind 2005 verscheen Negen levens, een autobiografische schets
over zijn geboortedorp. In april 2006 verscheen zijn dichtbundel
Heimwee naar en in november
ISBN: 978 90 214 3354 7
240 bladzijden
Uitgeverij Querido
Rivier de
Sënëgal, grens Senegal en Mauritanië
|
