Soms heb ik van die momenten in de bieb waarvan ik
helemaal radeloos word. Daar sta ik daar dan en ik voel de druk van al die boeken om me
heen die ik zomaar mee naar huis mag nemen om te lezen, maar ik moet beslissen wElke...
Het lukt me nooit om "ff snel" wat te halen. Ik ga daar eerst altijd gedecideerd
naar de pjoeters om een titel uit te zoeken en om dan regelrecht er op af te gaan (vandaag
Bridget Jones's Diary ik moet hem toch uiteindelijk gewoon een keer lezen om te
weten waar het over gaat) maar het komt zelden voor dat dat boek er is... Vandaag dus ook
niet. Dan ga ik maar tussen de boeken lopen. En dan ben ik verloren. Ik blader in iets -
ik pak enthousiast een ander en zet het dan terug omdat ik het lettertype te groot en
lelijk vind. Ik zit met een ander in een van de raam niches die over de Oude Gracht kijken
en dan ga ik kijken naar de mensen die voorbij lopen, die op de trappen van het
gemeentehuis zitten... en dan lees ik een stukje, maar dat is Ook niet wat ik vandaag wil.
Terug naar de pjoeters omdat er een andere titel in
mijn hoofd opdoemt die ik ineens mOEt zoeken. Nee, die is er ook niet "uitgeleend tot
ver voorbij vandaag lieverd, ga maar een andere pakken..." Terug naar de boeken...
ach ja, laat me maar kijken of er toch misschien bij de B... yes! yes! a new Iain Banks!
Zonder de M ertussen - Zwart Wit omslag - mainstream dus, geen sf. Haha! ik heb hem! Van
mIJ is die, van mIJ!! Tralala... Mevrouw de biebmiep, ik hou van jou, I Love your Library,
ik... Ff dimmen, dit is een bieb, geen XTC feessie of zo. Heel serieus reken ik de 2
kwartjes af, pak een paar gratis boekenleggers over literary boottochten in Utreg mee en
ga heel vrolijk diverse mooie baby sokjes in de Hema kopen voor diverse kleine voetjes
voordat ik helemaal tevreden naar huis fiets.
Paar uur later op de bank met Banks, een grote kop
koffie, een warme krentebol met brie en tomaat, en een uitgeputte Banquo naast me op de
vloer, sla ik Song of Stone open.
oh...... koffie wordt vastgeklemd. Helft van het
broodje blijft op het boordje... Ik heb wel één eerder boek van Banks gehad dat ik niet
in kon komen (Canal Dreams - snapte ik er niets van - misschien moet ik het nog een keer
proberen ) Maar met deze is er iets anders aan de hand.
Van het stukje voorin geplakt van de bieb: "2
oorlogsvluchtelingen uit een niet nader genoemd land worden gedwongen terug te keren naar
hun kasteel, waar zich vervolgens gruwelijk geweldadige scènes afspelen."
Boek begint met een omschrijving van een weg vol
vluchtelingen. Een strOOm vluchtelingen. Het is onmogelijk om het te lezen zonder dat er
Kosovo beelden verschijnen in mijn hoofd. Zonder de realisatie dat wat ik lees,
waarschijnlijk, met weinig variatie, zich NU afspeelt niet zo heel ver hier vandaan. Boek
is 2 jaar geleden uitgekomen. Jaja, ik weet het - vluchtelingen zijn niets nieuws, maar
het doet bijna pijn om deze tijdloze beschrijving van de ellende van die mensen te lezen,
terwIJl het allemaal zo actueel is. Met holocaust verhalen kan je jezelf tenminste
troosten met de gedachte; het is allemaal geschiedenis. (Ja, mAg ik soms een struisvogel
zijn als ik een boek lees of het journaal kijk?)
20 bladzijden heb ik gelezen. Ik wil verder, maar
moet even pauze nemen Ik heb er nu al hartkloppingen van gehad - ik dacht eerst dat die
schreeuwen van ... "another sobbing scream comes from the small huddle of men ahead
of the truck" waren van een vrouw die verkracht werd Ze waren van een soldaat
die een buikwond schot had - hij wordt op dramatische wijze - uit zijn misery
geholpen door de vrouwelijke luitenant. Dit belooft natuurlijk veel "sterke
vrouw" dingen, maar is tegelijkertijd zo ... angstwekkend.... sorry, ik weet niet wat
ik hiermee moet. ... To misquote het, op één na, meest overquoted Star Trek stukje
"It's life Jim, but not as we know it." :
"It's Banks Grrls, but not as I know him..."
Elm@