Als je een andere zeer goed japanse (maar in engeland
opgegroeid geloof ik...) schrijver wilt lezen moet je Kazuo Ishiguro proberen. Hier een
knip en plak stuk van een mail van mij over zijn laatste boek When we Were Orphans (alleen
die briljante tItle al... zucht!)
'In When We Were Orphans gaat hij eigenlijk ook verder door met deze thema van.... tijd
te kort, tijd te kort. Het-leven-is-te-kort-en-ik-moet-zoveel-nog-doen.... Remains of the
Day ging nu dat ik erover na dank ook hierover - hoe een leven verspild kunt worden aan
niet toe doende zaken, trouw zijn aan de verkeerde mensen, verkeerde idealen....
Maar in deze boek brengt hij ook andere ideeën ter sprake. De absurditeit van oorlog
bijvoorbeeld. En ook... de verschil in mentaliteit tussen westers en oosters denken. Hoe
belangrijk het is in oosterse landen om je tegenstander een ... tja, hoe zeg je dat... een
achterdeur open te laten... een manier te geven dat hij zonder 'loss of face' zich terug
kunt trekken, ook al weten allebei partijen dat jij gewonnen heb - het is niet netjes om
hardop te zeggen; 'Ik heb gewonnen en jij bent verkeerd!'
Ander heel duidelijk idee in het boek is dat het verkeerd is om mensen op een
voetstuk te plaatsen'
---------
Misschien heeft dat voetstuk idee ook iets met de 'kritiek op de keizer' verhaal uit
jouw boek? In ieder geval denk ik dat ik misschien een keer Oë moet proberen. Tis
eigenlijk een schandaal dat ik nooit van deze vrij recente nobelprijswinnaar gehOOrd
heb... Heeft hij meer geschreven?
elma