Eindelijk dit ouwetje eens gelezen. De titel vond ik altijd intrigerend,
maar na lezing van het boek begrijp ik nog niet waar die vandaan komt. Er
is wel veelvuldig sprake van een aap op de rug
(= schreeuwende behoefte aan drugs) maar zwanen ben ik nergens tegengekomen. Het zal symbolisch
zijn. De inhoud van dit boek is fascinerend genoeg. Het gaat over het alledaagse leven van een junk, en hoewel het speelt in de jaren
zeventig, denk ik dat dat leven nog steeds wel zo in elkaar zit: eindeloos stelen om
het volgende shot te kunnen scoren, alles en iedereen ondergeschikt maken
aan de verslaving, de verloedering. Als je kijkt in Hoog Catharijne herken
je er veel van. Goed geschreven is dit ego-document niet. Stoute schrijft
nogal eens literair bedoelde zinnen, die nergens op slaan en de aandacht
alleen maar afleiden. Er lijkt een gebrek aan afstand tot het onderwerp.
Een ander manco is dat het alleen maar ellendig is. Nergens wordt
gerelativeerd, nergens is sprake van enige humor, ook geen zwarte helaas.
Rene Stoute is in 2000 overleden aan onder andere de gevolgen van drugsgebruik en was inmiddels Renate Stoute geworden. Over de beleving van
de transseksueel heeft hij/zij ook een boek geschreven. Dat wil ik toch ook wel lezen. Ik twijfel nog of ik Op de rug van vuile zwanen zal BX-en.
Herlezen zal ik het niet, maar aan de andere kant gaat het wel om een tijdsdocument en zit die titel al zo lang in mijn hoofd. Groet,
PetraO.
|
relevante
links:
|