Alice Sebold ~ De wijde hemel
(The lovely bones)

Een heel bijzonder boek. De veertienjarige Susan Salmon wordt vermoord. Vanuit de hemel ziet zij toe hoe het leven verder gaat. Hoe vergaat het haar ouders, haar zusje, haar broertje, haar vrienden, haar moordenaar? De ik-persoon is Susie, die zich als ziel vrij kan verplaatsen en dus alles ziend, alwetend is. Contact maken met de levenden kan ze niet, maar toch weer wel. Vaak voelen haar nabestaanden haar aanwezigheid, zoeken die op in die momenten van rouw die eenzaamheid vraagt, in herinneringen, op bekende plaatsen. "Life's a bitch and then you die" - hoe luchtig we ook vaak in grapjes over de dood doen, het eeuwige afscheid nemen grijpt toch altijd diep in. En zeker als het zo plotseling en zo gewelddadig is. Het lichaam van Susie wordt nooit gevonden, een extra bron van ellende.

Nog jaren en jaren houdt Susie alles nauwlettend in de gaten, begaan als ze blijft met het lot van haar zo dierbaren. Langzaam, heel langzaam, verschuift de herinnering aan haar. Van overal en altijd, via vaak, naar soms, naar op heel bijzondere momenten. Dan is voor haar ook de tijd gekomen om vrede te hebben met haar dood. Of brei ik nu ten onrechte een conclusie aan een verhaal wat zo prachtig zoekend is, zo vol hoop?


Ina

 

      relevante links:

 
Boekgrrls

Laatste keer bijgewerkt: 31/12/04  Eisjen

 Terug naar top pagina