De filosofie studente Vere Samson, is verrast wanneer zij in een
boekhandel in Parijs het boekje 'Le printemps de Priape!" van de
controversiële filosoof François Malmédy ziet liggen. Dit boekje was
tijdens haar vakantie in Avingon de aanleiding tot een lang gesprek met de
filosofiestudent Lucien. Daar werd haar belangstelling voor filosofie
gewekt. Sinds een aantal maanden heeft ze een verhouding met medestudent
Luuk van Vleuten. Luuk is in intellectueel opzicht de meerdere van Vera en
soms vraagt ze zich af of zij wel de geschikte partner is voor zo'n
serieuze denker als Luuk. Na het boekje vluchtig gelezen te hebben doet
hij het af als "derderangsfilosofie" en "zonde van de tijd om je daar mee
bezig te houden".
Maar hoe is dan mogelijk dat hij juist over dat boek jaren later zijn
scriptie gaat schrijven? En nog later het tweede boek van deze filosoof
Grâce à l'ennemi gebruikt om Vera tot zijn vijandin te bombarderen en in
zijn boek De pijngrens "de sirene van de middelmaat" te noemen die hem
vleugellam had gemaakt?
In zijn tweede boek legt Malmédy uit dat je een vijand moet creëren om
zelf een held te zijn. En zo redeneert hij verder: omdat een held geen
fouten maakt is alles altijd de schuld van de vijand en kun jij je dus
altijd "goed' voelen. Vanuit dit gezichtspunt heeft Luuk van Vleuten zijn
boek geschreven.
Voor Vera is het een onaangename verrassing als ze ontdekt dat zij niet
alleen met naam en toenaam wordt genoemd in zijn 920 pagina's dikke boek,
maar dat hij daarin ook nog op een venijnige en rücksichtsloze manier
allerlei pijnlijke details ( o.a. een seksscène die 30 blz. beslaat) uit
hun privé-leven publiceert. Temeer omdat zij degene is geweest die hem
niet alleen in zijn talrijke depressieve buien heeft gesteund, maar ook
financieel. Zij stopte met studeren ( te ingewikkeld) en dankzij haar
inkomen kon hij nadat het hem niet lukte zijn scriptie af te ronden
(onderwerp kreeg niet veel steun in de universiteitswereld en hij had
moeite om zich te houden aan de regels en dus beperkingen voor het
schrijven van een scriptie) zich wel jarenlang bezig houden met zijn grote
ambitie: een boek schrijven over Malmédy. En net op het moment dat er een
uitgever gevonden is laat hij Vera en hun zoontje Timo in de steek voor
Ute, de Duitse studente die ervoor gezorgd heeft dat Luuk belangstelling
kreeg voor de filosoof Malmédy.
Vera voelt zich te kijk gezet, de vader van het vriendje van haar zoon kan
zijn lachen nauwelijks inhouden. Haar vriendin smult ondanks dat ze het
tegendeel beweert van het boek en zelf wordt ze heen en weer geslingerd
tussen het boek ( wat een bestseller dreigt te worden) wel lezen of niet
lezen en wel of niet een tegenoffensief starten door het geven van een
interview ( zoals haar vriendin haar aanraadt) of juridische stappen te
ondernemen (zoals haar vader wil).
Een boek dat pakkend is geschreven en snel wegleest. Lekker voer voor in
de vakantie.
J@nke
|
Philibert Schogt (1960) werd geboren in
Amsterdam. Van zijn vierde tot zijn zeventiende woont hij eerst in de VS
en daarna in Canada. Hij studeerde filosofie en wiskunde in Amsterdam.
Hij debuteerde in 1998 met "De
wilde getallen" en schreef vervolgens "Daalder". "Titelheld
en hoofdpersoon Joop Daalder is een chocolatier, een kunstenaar van de
bonbon, die als kind heeft ontdekt dat hij pas werkelijk leeft via de
smaak. 'Ik proef, dus ik ben', realiseert hij zich als hij voor het
eerst zijn tanden zet in een smakelijke perzik. Een aardige gedachte,
ware het niet dat Patrick Süsskind al in 1985 een roman had geschreven
(Das Parfum) over een demonische held die pas leeft via zijn
reukvermogen. Smaak of reuk voor de originaliteit maakt het niet zo veel
verschil."
(meer
bij de NRC)
|
