Maya Rasker: Xenia


Nog nooit van Maya Rasker gehoord, maar je besluit soms op hele irrationele gronden een boek te gaan lezen. In de korte omschrijving trok mij de eerste zin aan:

'Wanneer weet een man dat hij de vrouw van zijn leven heeft ontmoet?'

Tja, zou het boek daar een antwoord op geven? Verder stond in de omschrijving dat de hoofdpersoon "Abel Bovenlander een tomeloos versierder" zou zijn (he, bah), dat hij "zijn halve leven met succes voor zich uitgeschoven om zich vrij te kunnen bewegen in het landschap dat hem lief is: de Spaanse Pyreneeën"(o, heerlijk). "Maar dan verschijnt Xenia over de bergen, een ambitieuze en eigenzinnige geologiestudent met hoogtevrees. Voor het eerst lijkt Abel een vrouw in zijn leven toe te laten, totdat een sneeuwstorm hun prille vertrouwen op de proef stelt". Nou, genoeg ingrediënten om mij over te halen. Maar ik vond het wel spannend of het goed zou uitpakken en het niet een te zoetsappig en rooskleurig liefdesverhaal zou zijn.

Om te beginnen vind ik de cover prachtig en die vind ik bijna nooit de moeite waard om langer dan een keer naar te kijken. Het is een foto genomen vanaf de positie van het hoofdeinde van een bed. Je ziet dan 2 paar benen onder een laken en een openstaand raam dat op bergen uitkijkt. In zwartwit met een beetje sepia-kleur. Links van het raam staat de titel Xenia met de letters onder elkaar en in goudkleurig diepdruk.

Hoewel Abel Bovenlander de hoofdpersoon is, worden de verschillende hoofdstukken door verschillende personen verteld en dan altijd in de ik-vorm. Dat is in het begin even wennen, omdat je moet schakelen vanuit welk gezichtspunt het verhaal wordt verteld. Het wordt ook niet altijd chronologisch verteld en springt af en toe heen en weer in tijd (ook naar de jeugd van Abel en Xenia). In het begin zijn de zinnen ook soms wat irritant; het lijkt wat te gemaakt/te gekunsteld. Maar al snel had Rasker mijn aandacht gevangen.

Het verhaal:
Abel is naar de Spaanse Pyreneeën getrokken om daar geologisch onderzoek te doen. Dat onderzoek stokt al snel, doordat Abel ziek wordt en hij opgevangen en verzorgd wordt door Rachel, die een eigen huis in de bergen heeft. Al snel hebben zij een relatie, maar dat is niet echt een liefdesrelatie te noemen. Rachel blijkt tot haar middel zwaar verbrand; het
blijft enige tijd een mysterie voor Abel hoe dat heeft kunnen gebeuren.

Abel blijft in de bergen en rondt zijn onderzoek niet meer af. Hij ontpopt zich tot gids voor de vele geologiestudenten die zijn voormalige professor naar hem stuurt en bouwt een eigen huis. Zo ontmoet hij ook Xenia. De aantrekkingskracht is er al vanaf het begin, er ontstaat ook een relatie, maar die wordt abrupt afgebroken, nadat Xenia en Abel allebei op een miraculeuze wijze een sneeuwlawine weten te overleven. Abel komt er pas jaren later achter waarom. Ze ontmoeten elkaar nog een paar keer, maar het is dan meestal Abel die dan weer vertrekt, omdat hij de liefde niet aankan. Hij heeft dan ook verschillende korte relaties in die tijd.

V
E
R
K
L
A
P
P
E
R

Ik denk dat Rasker erin geslaagd is om een vertrouwd thema (de liefde tussen man en vrouw) op een verrassende wijze te vertellen. De zoektocht naar elkaar, het elkaar durven vertrouwen, aan elkaar durven overgeven, het openstaan voor elkaar en met alle hobbels in dit proces wordt zo scherp en herkenbaar weergegeven. Tegelijkertijd geeft Rasker er een eigen en eigentijdse wending aan. En dat is dat een vrouw en een man in deze tijden waarin relaties geen heel huwelijk meer hoeven te duren, je een ouder kunt zijn zonder getrouwd te zijn, je als kind niet perse een vader en moeder hoeft te hebben; kortom, een tijd waarin het traditionele gezin niet langer meer vanzelfsprekend is, eigenlijk nog steeds pas rust kunnen vinden als men zichzelf helemaal kan overgeven in een relatie met een ander. Althans, dat is het gevoel wat bij mij overblijft na het omslaan van de laatste bladzijde. De zoektocht van de twee individuen Abel en Xenia naar het geluk wordt beloond doordat zij zich eindelijk in de liefde aan elkaar kunnen overgeven. Hun kind, waarvan Abel jarenlang geen weet had, heeft hen eigenlijk op indirecte wijze weer bij elkaar gebracht.

Wat citaten:
"Maar het was niet dat ik haar niet wilde behouden. Ik wilde alleen mijn eigen leven terug - nee: ik wilde mijn toekomst terug." Over Abel die worstelt met zijn keuze voor Xenia of voor zichzelf, op een moment dat hij nog het idee heeft dat hij moet keuzen voor het een (de vrouw) of het ander (zichzelf).

"Het is ondenkbaar de stilte te beschrijven waarin een landschap zich kan hullen, een stilte zo intens dat je je eigen bloed door je slapen hoort stromen, dat het lijkt of het hele universum ademt op het ritme van jouw ademhaling". Ik vind deze zin prachtig en geeft zo goed weer het gevoel als ik zelf in de bergen ben. De rust en de eenheid met de natuur die je daar zo stil boven in de bergen kan voelen, is zo'n intense ervaring."

Kortom: een krachtig boek wat de natuur beeldend en kleurrijk en de emoties in de liefde prachtig beschrijft.

Andere boeken van Rasker zijn Met onbekende bestemming en Rekwisieten. Zij heeft ook toneelstukken geschreven. Zie ook haar site. Het is een erg leuke en mooie site, maar ook weer een prachtige foto van Maya Rasker.
 

Marjan P.

 


2005, 253 pagina's, Uitgeverij Augustus
ISBN 9045703432
 

Boekgrrls

Laatste keer bijgewerkt: 21/12/05  Eisjen

Terug naar top pagina