In 'Pictures of the water trade' (vert.: De waterhandel) beschrijft
John David Morley de belevenissen van Boon, een Britse student die in de
jaren zeventig met een beurs drie jaar in Japan mag studeren. In die
tijd lukt het hem tot ongenoegen en frustratie niet om echt greep te
krijgen op de Japanse zeden en gewoontes, om écht contact te krijgen
met de maatschappij en de mensen die daar deel van uitmaken. Hij krijgt
een relatie met een Japanse vrouw maar ook die loopt stuk op de enorme
cultuurverschillen. Hij dringt pas echt door tot het Japanse leven -althans
een deel ervan- als hij kennis maakt met een wat louche figuur die hem
op sleeptouw neemt in de rosse buurten van Tokio. De titel 'De
waterhandel' verwijst daarnaar.
Ik heb het boek ruim vijftien jaar geleden gelezen, het maakte
destijds veel indruk. Niet alleen omdat de inhoud interessant is maar
ook omdat het mooi geschreven is en evenwichtig in elkaar zit: een
mengeling van een persoonlijke geschiedenis en algemene beschouwingen
over het land en de mensen. Het is zo'n boek dat al jaren in de kast
staat te wachten om nog eens gelezen te worden, maar ja: dat komt er dan
maar niet van. Nu leek het me mooi om het in aansluiting van Murakami's
Opwindvogelkronieken te lezen, als aanvulling op Toru Okada's Japanse
binnenwereld geeft dit een beeld geeft van Japan van buitenaf. Daar zijn
natuurlijk meer voorbeelden van maar dit is volgens mij niet voor niks
in het genre een echte klassieker geworden. Het boek verscheen midden
jaren '80, het wordt nog steeds veel gelezen én het is nog verkrijgbaar
en in de meeste bibliotheken te leen (ook belangrijk voor een boek op de
leeslijst).
Ik vroeg me wel af of het verouderd zou zijn: Morley baseert zich
grotendeels
op zijn eigen ervaringen van bijna dertig jaar geleden. In het geheel
niet, als ik tenminste moet afgaan op een aanbeveling
die als op zichzelf
staand verhaal de moeite van het lezen al
meer dan waard is:
Hilde (het boek zit dus in een verhuisdoos, daarom kan ik hier helaas
geen fraaie citaten aan vast knopen)
Hilde
|
relevante
links:
Op de vraag van Hilde of dit
een verouderd boek zou zijn, is dit boek misschien het antwoord. Kjeld
Duits: Impressies
van een Nederlandse bewoner in het Land van de Rijzende Zon.
Kjeld Duits woont sinds 1982
in Japan. He heeft er met de Japanners gewerkt als zakenman. Olympisch
attaché, journalist en als fotograaf.
Hij kent de ziekenhuizen, de
scholen, de mensen. Hij overleefde de moorden aardbeving van 1995, waarbij
zijn sympathieke relaas televisiekijkers in zowel Japan als Nederland
schokte en hem lanceerde als journalist en fotograaf.
"In Vrouw breekt los"
verduidelijkt hij de unieke cultuur, zeden en gewoonten van Japan aan de
hand van tientallen verhalen die ik allemaal heel boeiend te lezen vond.
Ze gaven mij ook het idee dat wanneer je naar Japan toe gaat, beslist zijn
boek gelezen _moet_ hebben. Voor mij was dit boek een openbaring.
Eisjen
|