Ik geloof dat er neit zo heel veel fantasy liefhebbers
zitten bij de boekgrrls, maar goed ik ga jullie er toch nog even mee vermoeien ;-) (en
anders zit daar nu gelijk de delete-knop toch?)
Eerste deel, van alweer een tweede serie. In eerste instantie wat lastig dat er een
eerste serieaan voorafgaat, ik had dat eigenljk niet zo begrepen, dat ertoch weer dezelfde
verhaallijn in voor zou komen. Maar goed te volgen na een aanloopje.
Heerlijk verhaal, leest lekker weg. Speelt in een soort Iers/Keltische setting, met
tovenaars (dweomers) en elfen en natuurvolken en natuurlijk ook mensen. Met een soort
reincarnatie er in verweven, en dat vond ik wel een aardige vondst. Veel fantasy borduurt
voort op oude sagen en mythen, en dat doet deze op zich ook wel, maar ik had nog niet
eerder zoiets gelezen. Er is helaas te weinig echt originele fantasy, één van de
allerbesten ooit gelezen was Tigana van G.G. Kay. (maar dat even terzijde)
Het verhaal gaat volgens de achterflap over Lord Rhodry, die op de troon van Aberwyn
zit, al jaren lang, want hij heeft elfenbloed en wordt dus veel ouderdan de gemiddelde
mens. Zijn onderdanen beginnen dan ook tegeloven dat er elfenmagie in het spel is. Daar
hebben ze weinig mee op. Dan komt z'n verloten gewaande geliefde Jill terug, die nu een
machtige tovenares is. Volgens haar is het tijd dat Rhodry de roep van zin elfenbloed
volgt. Ze overreedt hem tot krachtig optreden, hij moet zijn eigen dood ensceneren. Dat
doet hij en hij gaat met Jill naar het Westland, waar de Volkers (elfen) en Wachters (niet
gereincarneerde zielen) wonen.
Maar daar gaat het alleen het eerste en laatste hoofdstuk over. Daartussen spelen
diverse verhaallijnen, die jaren daarvoor spelen, waarschijnlijk de opzet of aanleiding
van de actie die Rhodry uiteindelijk moet nemen. Tussen de verschillende verhaallijnen van
korte mensenlevens lopen er ook vehaallijnen van de elfen en de dweomers (tovenaars) die
dus veel langer leven. Die dweomers zien sommige mensen verschillende keren voorbij komen
in hun leven, elke keer in een andere reincarnatie. Ze krijgen soms een visioen van wat
iemands wyrd (lot) is, maar ze zijn door een geis (taboe) gebonden om erietsoverte kunnen
zeggen. Wanneer ze een latere incarnatie tegen komen, weet die ook niets meer van zijn of
haar vorig leven.
Ik vond het een lekker meeslepend boek ,al worden sommige verhaallijnen wel erg kort
afgemaakt, en weet je niet goed waarom zo'n incarnatie er tussen gevoegd wordt. Nou ja,
het is wel een puzzelstukje in het geheel, maar er komt dan net teveel de schrijver om de
hoek kijken, naar mijn idee. Dat was eigenlijk het enige wat me een beetje irriteerde,
maar voor de rest kan ik haast niet wachten om aan deel twee te beginnen. Maar ik houd me
nog in, ik ga denk ik toch eerst serie 1 lezen. . Dan heb ik die verhaallijnen er straks
goed in zitten en kan ik lekker doorstomen met deel 2 van de 2de serie.
En dan is er, zoas meestal, ook nu weer een Boekgrrl die uit weet te leggen hoe dat zit
met die incarnaties: