Helene Hanff: 84, Charing Cross Road

---

Ongetwijfeld is hier al over gemaild, ik kreeg de tip van verschillende kanten. Het is een klein boekje met brieven van Helene Hanff aan de verschillende mensen die te maken hebben met een tweedehands boekenwinkeltje in Londen. Zij vraagt per brief boeken aan, die voor haar worden gezocht en opgestuurd. Gaandeweg worden de brieven persoonlijker, vooral ook omdat Helene Hanff er toe overgaat om pakketten met voedsel en andere goederen te sturen. Heerlijk om zo'n leuk contact te hebben met
mensen die de boeken zoeken die je hebben wilt. Zou zoiets in deze tijd nog kunnen, vraag ik me af? Omdat de briefwisseling begint in 1949 en eindigt in 1969 krijg je een aardig tijdsbeeld (ik had geen idee dat men in Engeland zo lang schaarste van van alles had!) Het is erg leuk om de toon van de brieven te volgen als het contact vriendschappelijker wordt. Erg leuk boekje om te lezen. Ik weet dat het verfilmd is, maar ik wacht even met kijken.
marjo

Ik weet niet eens meer of ik ooit het boek heb gelezen maar de film heb ik een paar keer gezien en hij is prachtig! Dus als je de kans krijgt zou ik ´m zeker bekijken. Hilde

Helemaal mee eens, hoewel ik niet weet hoe ik 'm nu zou bekijken, nu ik Anthony Hopkins als Hannibal Lecter bezig heb gezien... Dan ga je toch op dat enge smakken zitten wachten, misschien? Maaike

Ik schreef hierover:
Ach ja, inderdaad een 'charming little book'.
Je leest het in een uur of zo uit - veel korte brieven, veel
blanko papier tussen de tekst.
En ja, ik heb diverse keren hardop gegiecheld en heuze tranen
weggepinkt (soms zelfs tegelijk) maaaar..........
toch een klein beetje een dubbel gevoel aan overgehouden.
Even plaatsen : ca 1950 - Americaanse dame schrijft naar een
antiquariaat in London om te vragen of ze een aantal boeken
hebben dat zij zoekt. Begin van een correspondentie. Omdat zij
vrij brutaal grappige brieven schrijft (zij had een aardig
boekgrrl kunnen zijn geloof ik ;-) groeit er een soort relaaaatie
tussen haar en de mensen in de boekenwinkel. En omdat in de
jaren na de oorlog in europa er nog een tekort aan alles was en
veel voedingstoffen niet te krijgen waren of enorm duur waren
begon ze ook af en toe lekkere dingen op te sturen. Prima.
Reuze aardig van haar natuurlijk. Maar dat overdreven
dAnkbaarheid van de britten... begon mij te irriteren. Ik begon
me af te vragen of hun relaaaaaatie zo 'hecht' was geweest zOnder
de lekkernijen. Ik had meer over boeken willen lezen en minder
over gepoederde eieren, maar ach, aan de andere kant is het wel
een bijzondere tijdsbeeld natuurlijk. Dit irritatie terzijde -
ik heb wel diverse hoekjes omgevouwen omdat bepaalde zinnen me zo herkenbaar overkwam.

elma
-------
I do love secondhand books that open to the page some previous
owner read oftenest. The day Hazlitt came he opened to 'I hate
to read new books,' and I hollered 'Comrade!' to whoever owned it
before me.
-------
I like the comradely sense of turning pages someoe else turned,
and reading passages some one long gone has called my attention
to.
------
I personally can't think of anything less sacrosanct than a bad
book or even a mediocre book.
------
it keeps falling open at the most delightful places as the ghost
of its former owner points me to things I've never read before.
-----
I'll have mine till the day I die - and die happy in the
knowledge that I'm leaving it behind for someone else to love. I
shall sprinkle pale pencil marks through it pointing out the best
passages to some booklover yet unborn.
+++++++ 

Ach ja Elma, zo zat ik te twijfelen of de redenen achter het steeds maar uitstellen van de reis naar Engeland wel zo oprecht waren..maar ik las ergens dat haar geldgebrek niet geveinsd was. Ik vraag me af: dat jij aan de Engelse twijfelde, en ik aan de Amerikaanse, wat betekent dit? ha ha, maar niet te veel over nadenken!! Marjo

 

De BBC over de schrijfster en de boeken

Een website gewijd aan deze 'beroemdste' boekwinkel
84, Charing Cross Road Revisited

---

Laatste keer bijgewerkt: 25/02/05  Eisjen