Omdat ik dacht dat het een werkelijk dagboek was, čn omdat de omslag er zo
mooi uit zag čn omdat ik mijn Engels weer wat wilde ophalen heb ik dit boek gekocht en daarna achter elkaar uitgelezen. Het is een roman over een
Engelse vrouw die bijna de hele vorige eeuw geleefd heeft, van 1901- 1995
en vanaf haar veertiende een dagboek bijhoudt. Zo lees je over wat ze meemaakt in de eerste (broer met shellshock) en tweede wereldoorlog ( de
nachtelijke bombardementen op London), de oorlog in Korea, over
feminisme, over haar problemen met het ongetrouwd-zijn, het hebben van een
relatie met een man met wie ze niet kan trouwen omdat zijn vrouw niet wil
scheiden, over van alles in haar persoonlijke leven, geplaatst in de tijd
waarin ze leeft.
Uit een recensie (Good Book
Guide): "this is a remarkable novel. Forster evokes an woman and a century with faultless clarity. She also makes us
question how we know the past, each other and ourselves".
Omdat het in een dagboekvorm geschreven is, door "an ordinary woman", was
het goed te lezen voor me in het Engels. Ik ben er erg enthousiast over en
zag tot mijn genoegen dat Margaret Forster (waar ik nog nooit van gehoord
had) nog meer boeken geschreven heeft.
Leuk dat Margaret Forster hier eens genoemd wordt! Ik heb een aantal
romans van haar met veel plezier gelezen, o.a. Private
Papers waarin een dochter de dagboeken van haar moeder herschrijft omdat ze volgens haar
niet kloppen en The battle for Christabel, over het gevecht om een baby van wie de
alleenstaande moeder is overleden (of waren het beide ouders in
een klap? dat weet ik niet meer). En nog een paar andere waarvan ik me echter niet meer zo veel kan herinneren. Maar het meest heb ik genoten van
Hidden lives
waarin ze de geschiedenis van haar eigen familie beschrijft. Ze heeft meer non-fictie geschreven, waaronder een aantal biografieën, en
dat zette me op het verkeerde been bij Diary of an ordinary woman. Pas na
enkele hoofdstukken waarbij ik steeds vaker dacht: deze mevrouw kan veel
te goed schrijven en ze maakt veel te veel mee op zijn Forest Gumps om
geloofwaardig te zijn had ik door dat het allemáál verzonnen was. Stom,
maar ik had dus helemáál over het hoofd gezien dat het geen echte dagboeken waren en toen was de lol er ook af. Kan je zo hebben;-).