Ben Elton; Dead Famous


Is Big Brother te parodiëren? Nee, zou ik een paar weken geleden gezegd hebben. Misschien, dacht ik na het zien van de versie van Waardenberg en de Jong. Ja, zeg ik na het lezen van Dead Famous van Ben Elton.

In Dead Famous volgen we de wederwaardigheden van de tien deelnemers aan 'House Arrest'. Of je nu een paar glimpen hebt opgevangen van Big Brother of een addict bent, je herkent onmiddellijk de sfeer. Tien mensen leven gedwongen met elkaar, afgesloten van de buitenwereld. Elke week wordt er een weggestemd en op het eind is er één winnaar die als enige met poet naar huis gaat.

De tien deelnemers zijn geloof ik niet vreemder of mooier dan wat in het 'echt' meedoet. Hooguit wat eloquenter :-) Maar op de 27ste dag wordt een van de deelnemers vermoord. Onder het oog van de talloze camera's. Maar de moordenaar is niet herkenbaar. En dan loopt het toch allemaal een beetje anders dan wat we gewend zijn.

Een prachtige rol is weggelegd (ik mOEt in filmtermen spreken bij zo'n boek) voor de inspecteur van politie. Een vijftiger van het oude stempel. Prachtig zijn de gesprekken met zijn - jonge - ondergeschikten. Hij vindt de leegheid van het bestaan van de deelnemers verbijsterend, maar hij moet en zal de moordenaar vinden.

Elton gunt ons een kijkje achter de schermen van een dergelijk programma. Hij zal als televisiemaker al het een en ander weten en ik denk dat hij ook wat extra research heeft gedaan. Mocht je nog geloven in de oprechtheid van de Endemollen: lees dit boek en laat je de ogen openen. Of denk je dat hij alles zelf verzint?

Het plot is niet super, maar wel fantastisch uitgewerkt. De Inspecteur steekt voor het oog van de camera een monoloog af zoals we die kennen van Hercule Poirot.

Heerlijk boek.

Ina

Met nog even een reactie van een andere boekgrrl:

En ze leende me dit boek. Ik heb het gisteren uitgelezen (tot opluchting van mijn huisgenoten, ik leefde zo ongeveer in het boek :-) ). Wat leuk is, is dat het van een real live soap verandert in een real live whodunnit. Gek alleen dat we op blz. 1 weten dat er een moord is gepleegd, maar pas over de helft weten we eindelijk wie er vermoord is.

V

E

R

K

L

A

P

P

E

R

De plot had ik allang door, alleen bleek de moordenaar dus niet die zotte cameraman te zijn, waarvan ik tot het einde dacht dat hij het wel gedaan zou hebben. Hartstikke leuk boek, ik heb genoten.



 

      relevante links:

 

Boekgrrls

Laatste keer bijgewerkt: 27/05/02  Eisjen

Terug naar top pagina