Is Big Brother te parodiëren? Nee,
zou ik een paar weken geleden gezegd hebben. Misschien, dacht ik na het
zien van de versie van Waardenberg en de Jong. Ja, zeg ik na het lezen
van Dead Famous van Ben Elton.
In Dead Famous volgen we de wederwaardigheden van de
tien deelnemers aan
'House Arrest'. Of je nu een
paar glimpen hebt opgevangen van Big Brother of een addict bent, je
herkent onmiddellijk de sfeer. Tien mensen leven gedwongen met elkaar,
afgesloten van de buitenwereld. Elke week wordt er een weggestemd en op
het eind is er één winnaar die als enige met poet naar huis gaat.
De tien deelnemers zijn geloof ik niet vreemder of
mooier dan wat in het 'echt' meedoet. Hooguit wat eloquenter :-) Maar op
de 27ste dag wordt een van de deelnemers vermoord. Onder het oog van de
talloze camera's. Maar de moordenaar is niet herkenbaar. En dan loopt
het toch allemaal een beetje anders dan wat we gewend zijn.
Een prachtige rol is weggelegd (ik mOEt in filmtermen
spreken bij zo'n boek) voor de inspecteur van politie. Een vijftiger van
het oude stempel.
Prachtig zijn de gesprekken met
zijn - jonge - ondergeschikten. Hij vindt de leegheid van het bestaan
van de deelnemers verbijsterend, maar hij moet en zal de moordenaar
vinden.
Elton gunt ons een kijkje achter de schermen van een
dergelijk programma. Hij zal als televisiemaker al het een en ander
weten en ik denk dat hij ook wat extra research heeft gedaan. Mocht je
nog geloven in de oprechtheid van de Endemollen: lees dit boek en laat
je de ogen openen.
Of denk je dat hij alles zelf
verzint?
Het plot is niet super, maar wel fantastisch uitgewerkt.
De Inspecteur
steekt voor het oog van de camera
een monoloog af zoals we die kennen van Hercule Poirot.
Heerlijk boek.
Ina
Met nog even een reactie van een andere boekgrrl:
En ze leende me dit
boek. Ik heb het gisteren uitgelezen (tot opluchting
van
mijn huisgenoten, ik leefde zo ongeveer in het boek
:-) ). Wat leuk is, is dat het van een real live
soap verandert in een real live whodunnit. Gek alleen dat we op blz. 1
weten dat er een moord is gepleegd, maar pas over
de helft weten we eindelijk wie er vermoord is.
V
E
R
K
L
A
P
P
E
R
De plot had ik allang door, alleen bleek de moordenaar dus niet die
zotte cameraman te zijn, waarvan ik tot het einde dacht dat hij het wel
gedaan zou hebben.
Hartstikke leuk boek, ik heb
genoten.