The Cat


Ik ben opgegroeid met katten. Bijna mijn hele leven heb ik mijn huis geleefd met één of meerder katten. Loekie is de eerste die ik me kan herinneren. Een groot rood/wit monster dat volgens de familieoverlevering over me waakte als een leeuwin over haar welp. Loekie lag bij me in de wieg, aan het voeteneind of op de grond onder de wieg. Hij bepaalde of je bij me in de buurt mocht komen of niet. Als je gezicht hem niet aanstond, ging hij wijdbeens over me staan, zette zijn rug- en nekharen overeind, maakte zijn staart dik, trok zijn lip op en begon te grommen. Dan moest je maken dat je wegkwam, want hij viel je aan. Hij deed alles om de kleine baby te "beschermen."

Later hadden we Pukkie. Een rood 'bakbeest' van wel 8 kilo. Toen ik op mezelf ging wonen kwam er uiteraard een kat, Een poes die ik Loesje noemde. Iets later kwam Banjer; een cyperse kater. Niet lang daarna kwamen er ineens 4 tegelijk bij waarvan 1 poesje mocht blijven. Dat was Isis. Ze zijn er alle drie niet meer, maar ik mag nu het huis delen met Ayla, Bella Donna en Pepijn en dan woont er een paar straten verderop nog 'pleegpoes' Ronja die ik van eten en aandacht voorzie  Als haar 'personeel' een paar dagen op vakantie is. Zij is ook ene beetje van mij, of ik van haar, het is maar hoe je het bekijkt.

Ik was dus erg blij dat ik het boekje The Cat mocht ontvangen om een recensie over te schrijven. De achterflap vertelt me het volgende: 'Een boek vol met lieve, ondeugende, eigenwijze en vooral schattige katten. Meer dan 350 foto's van kattensoorten van over de hele wereld met een korte omschrijving van de soort.' Bij het doorbladeren voor de eerste keer vielen de rare verhoudingen van de katten me op, ik was niet gecharmeerd van de foto's. Volgens de inleiding is er gebruikgemaakt van 'extreme verhoudingen'-fotografie. Foto's genomen met fish-eye-lens (70 procent van het lichaam en 30 procent van het hoofd tonend) om iets van de essentie van ons favoriete huisdier te vangen. 30 kattenrassen worden, met een korte beschrijving, getoond op 192 pagina's. Het meest vreemde van deze foto's zijn niet de rare verhoudingen van de dieren, maar het ontbreken van iedere achtergrond. De katten zijn keurig langs de buitenste lijntjes uitgeknipt en op een wit vel geplakt. Hierdoor zie je soms een kat met een enorm hoofd naar iets kijken wat er niet is waardoor het vertederende gevoel dat de foto op wil wekken niet komt.

De informatie die bij de rassen staat lijkt wel correct, maar bij de diverse foto's staan ook korte zinnetjes die doen denken aan flauwe grappen waar niemand om lacht. Een voorbeeld: De foto is van schuin onder genomen, we zien een beige/witte poes, volgend de beschrijving van het ras Somali. De kat kijkt alsof hij/zij zich ergens dood van geschrokken is (kan natuurlijk ook aan de fototechniek liggen, een hoop katten in het boek kijken behoorlijk verschrikt) en dan staat er bij: "Staat dat donzige stukje onder mijn kin er ook op? Dat is echt cool!" Niet iets wat ik als 'leuk' zou betitelen.

Dat dit boek anders is dan "alle andere kattenboeken" moge duidelijk zijn. Maar ik denk  dat door zowel de bizarre manier van fotograferen als het ontbreken van  enige achtergrond de vertedering die ik bij katten heb totaal verdwenen is. De inleiding sluit met 'wanneer je dit boek doorkijkt kun je niet anders dan 'Ahhhhh.' slaken. Ik denk dat dit wel klopt, maar het is geen Ahhhhh van vertedering, meer een Aaaaargh! van frustratie omdat de makers van dit boek door hun aparte manier van presenteren het Ahhhhh-gevoel niet weten op te wekken.

Tot slot nog een stukje uit de inleiding waarvan ik - zelfs na meerdere keren herlezen - de betekenis nog steeds niet snap: "Meer dan 50.000 van zulke foto's (gemaakt met een fish-eye-lens [MH]) zijn gemaakt als springplank voor de spannendste, nieuwe geautoriseerde beelden uit Japan. En deze collectie toont hiervan het beste." 

Kortom: een boek dat niet op de salontafel hoeft maar meer iets is voor op het leestafeltje in de wc. Een boek waar je kortstondig even in bladert, als was het alleen maar om die wonderlijke manier van fotograferen een keer gezien te hebben. Ik kijk liever naar mijn eigen katten, die zijn gelukkig nog in hun juiste proporties. En met mijn huis als achtergrond, zijn hier heel wat lieve, ondeugende, eigenwijze en vooral schattige momenten te beleven.

 

Marion


ISBN 9046120821

Boekgrrls

Laatste keer bijgewerkt: 13/12/05  Eisjen

Terug naar top pagina