|
an Banks; Het
kraaienpad.
Een Schotse jongen die in Glasgow studeert
probeert familiegeheimen te ontrafelen in het dorp van zijn ouderlijk huis.
Er werd weinig over geë-maild en het beviel
duidelijk niet.
- Ja en dan Iain Banks. Ik ben nu op blz. 146 (engelse
editie) en op de een of andere manier kom ik maar niet verder. Er lopen zo veel personen
in rond en de niveaus verschuiven zo vaak dat ik er steeds opnieuw 'in moet komen'. Een
van de grappigste scenes heb ik overigens gemaild n.a.v. de discussie 'om te lachen' -
Banks kan heel hilarisch schrijven. Maar ook ontroerend: er is een hoofdstuk, paragraaf -
bij een film zou je het scene noemen - dat de vader van de hoofdpersoon met kinderen op
stap is en ze verhalen vertelt. Dat is met zoveel aandacht voor kinderen geschreven! Heel
mooi. Ik noemde het net scene, maar als ik er over nadenk is het hele boek (voor zover ik
er nu in ben) zeer filmisch geschreven en met scenario's lezen had ik ook altijd moeite.
Ik zet dus nog even door.
- Ik heb Banks, nadat ik ongeeer driekwart ervan heb
gelezen, weggelegd. Ik vond het niet leuk meer. Het boek begint heel sterk met mooie
beschrijvingen over het leven van de hoofdpersoon (Prentice) als, gok ik, twintigjarige en
als kind. De stukken waarin Prentice twintig is schrijft hij in de -ik- vorm en de stukken
waarin hij een kind is wordt in de derde persoon geschreven. Vooral de kinderscenes zijn
mooi, met name door de rol die zijn vader er in speelt. Af en toe is het boek heel
grappig. Ik heb heel Barchem (mijn woonplaats) denk ik wakker gemaakt toen ik vlak voor
het slapen gaan een stukje lag te lezen en daar zo ongelovelijk hard om moest lachen! Dat
is me in tijden bij een boek niet gebeurd. Maar Bank is naar mijn smaak ook heel vaak te
grappig, zo dat het gewoon flauw, te dik aangezet is.
En halverwege sloeg de verveling toe.
- Het boek kabbelt maar voort. Ik zat me steeds af te
vragen waar dat nu heen moest. Banks bouwt niets op in zijn verhaal, althans niet zo dat
ik het onderkende. Bovendien begon ik Prentice irritant te vinden. Te flauw, te simpel.
Samenvatting
Eisjen
|
Ian
Banks interview
The
Crow Road film locatie
|